zondag 22 juni 2008
21/06/2008
Migraine... Ik krijg de laatste weken regelmatig eens een aanval van migraine en gisterenavond was dat ook weer het geval. We gingen normaal gezien nog iets gaan drinken maar tegen dat we wouden vertrekken kon ik het niet meer uithouden. Tom was beetje op zijn teen getrapt maar om 21h ben ik in mijn bed gekropen. Natuurlijk midden in de nacht wakker en niet meer kunnen slapen... Ik mag er niets tegen nemen en ik weet echt niet waarom ik nu tijdens mijn zwangershap er zoveel last van heb. Hopelijk verbeterd dit de komende weken/maanden want anders zal het schoon zijn. Het enige wat helpt is slapen en dan gaat het wel over maar het int slaap geraken das al een probleem op zich. Nu ben ik veel te vroeg wakker en zo geraak ik ook niet aan voldoende slaap... Ben echt oververmoeid aant raken en mijn verlof lijkt nog zoooooooo ver... Das pas eind september zover. Laat het ons hopen dat het verbeterd, ben nu van die misselijkheid vanaf maar krijg migraine in de plaats... Geef mij dan de misselijkheid maar terug! Daar kon ik beter mee omgaan...
vrijdag 20 juni 2008
19/06/2008
Vandaag was het zover... De nekplooimeting. Tom was op tijd thuis zodat hij zeker kon meegaan. Daar ben ik toch wel super trots op. Want voor hem is dat niet zo vanzelfsprekend met zijn werk. Na toch wel een heel lang half uur wachten word mijn naam afgeroepen en mogen we verder gaan. We kwamen in een andere onderzoekskamer (veel groter) en tom mocht direct plaatsemen naast een bed... Ik dacht dat het terug inwendig ging zijn maar dat was niet zo. De allereerste buikecho en dat voelt echt wel super. Eerst moest ik op de weegschaal en ja de eerste kilo is er al bij, ik weet heel goed dat er nog verschillende zullen volgen maar toch is het ff schrikken. Had ik zoveel gegeten vandaag? Mijn bloeddruk is ook ietske hoger dan bij de vorige controle maar dat zal ook wel beetje door de spanning komen. Ik mag plaatsenemen op het bed, t-shirt omhoog en de gel word op mijn buik gedaan. Ff koud, dan kwam mevr. Prof. Roets een heel lieve dame die heel stil babbelt. We moesten heel goed luisteren naar wat ze vertelde, ben gewoon van tussen mensen te zitten met een luide stem :-) was toch wel beetje aanpassen voor mij. De echo kwam op mijn buik en onmiddelijk zaggen we een heel mooi gevormd babytje. We zaggen een heel mooi hoofdje maar ja das normaal met zo'n mama en papa dan kan niet anders he ;-) Dan de 2 armpjes en beentjes, een mooi gevormde ruggegraat, gewoon een perfect babytje. Het hartje bonkte niet normaal, de milt en de maag mooi gevormd. Ons Ukie is nu al 7,5cm en groeit dus heel erg goed. Alles zag er meer dan normaal uit en de nekplooimeting was 1,4 Wat dus ook heel goed is. De berekeningen werden gemaakt en er is weinig of geen kans dat er een afwijking is. We noemen het ons Ukie want ik heb het niet kunnen laten om toch eens te vragen of het geslacht al kon gezien worden.... Ja voor 90% wist ze het ons al te zeggen... Spannend he... Maar wij zwijgen nog ale, zal het anders zeggen proberen nog te zwijgen. Sowieso het word een heel erg mooi babytje! Voor de rest gaat het nu super, ik kan dat gevoel gewoon niet beschrijven. Nu stillekes aan weet bijna iedereen het en het verstoppen lukt me al zeker niet meer... Buikje groeit echt wel goed, maar dat mag vanaf nu nog meer beginnen.
Zo dit was het verslag, de volgende controle op 10/07 terug bij prof Paerewijck. Ik zal dan een 15 a 16weken ver zijn. Ik denk eraan de 2 zusjes mee te nemen... Zij hebben dat nog nooit gezien en zullen dat wel tof vinden. Ik zie nog wel tegen dan...
Zo dit was het verslag, de volgende controle op 10/07 terug bij prof Paerewijck. Ik zal dan een 15 a 16weken ver zijn. Ik denk eraan de 2 zusjes mee te nemen... Zij hebben dat nog nooit gezien en zullen dat wel tof vinden. Ik zie nog wel tegen dan...
zondag 15 juni 2008
29/05/2008
Ik zit alleen in de wachtkamer, mijn naam word afgeroepen en met toch wel een beetje gezonde spanning volg ik de assistente naar de onderzoekskamer. Ze vraagt hoe het met me gaat en ik vertel dat ik mega misselijk ben... Kan heel moeilijk eten en ook al smaakt het mij een beetje toch vliegt het er af en toe eens uit. Ik word gewogen en ben niet bijgekomen in tegendeel zelfs... De prof legt me uit dat het nu nog niet zoveel kwaad kan maar als ik blijf vermageren dat hij me zal laten opnemen. Ik moet ook meer rusten en op het gemak doen... Maar iedereen die me kent weet wat voor een stresskip ik ben en nu wil ik zeker dat alles in orde is. Ik mag plaatsnemen en zie ons Ukie voor de 2de keer, amai wat is het veel gegroeid ondertussen al 3cm en ik ben toch verder dan volgens de eerste echo. Een nieuwe vermoedelijk datum word berekend en we komen uit op 23 december... een kerstekindje. Heb er ook gemengde gevoelens bij maar niet veel babytjes worden op de vermoedelijke dag geboren. We zien wel he
Ik krijg mijn nieuwe afspraken de eerstvolgende is op 19juni bij Prof. Roets voor de nekplooimeting... das voor te zien of ons Ukie geen syndroom van Down heeft en dan moet ik pas op 29juni terug bij Prof. Paerewijck voor de volgende controle. Das nog lang vind ik maar ja, moest het verkeerd lopen kan de Prof daar toch niets aandoen, het helpt niet dat ik nu al elke week op controle moet gaan.
Ik krijg mijn nieuwe afspraken de eerstvolgende is op 19juni bij Prof. Roets voor de nekplooimeting... das voor te zien of ons Ukie geen syndroom van Down heeft en dan moet ik pas op 29juni terug bij Prof. Paerewijck voor de volgende controle. Das nog lang vind ik maar ja, moest het verkeerd lopen kan de Prof daar toch niets aandoen, het helpt niet dat ik nu al elke week op controle moet gaan.
08/05/2008
Onze eerste afspraak met onze gyn Prof. Paerewijck... Spannend, ik bereid tom er al op dat het een inwendige echo zal zijn... Hij is zelf ook mega zenuwachtig... We zien een mooi zakje en er klopt een hartje. Een echt babytje kan je er nog niet van maken, maar het hartje klopt en het gevoel dat er dan door je geen gaat dat kunnen alleen maar mama's en papa's beamen... Tis een super gevoel dat ik nooit meer wil vergeten. Het is een feit ons Ukie groeit nu in mijn buikje... Volgens de echo zou ik pas 6weken en 3dagen ver zijn... Uitgerekend de geboorte op 30 december... Moest wel ff slikken Nieuwjaar... Vind ik niet zo'n leuke periode om te bevallen maar Ukie zit erin en zal er terug uit moeten komen. Alles ziet er verder goed uit en ik krijg een nieuwe afspraak op 29 mei. Nu is het terug afwachten en hopen dat verder alles goed verloopt...
04/05/2008
Vandaag 11.55h kan me niet meer inhouden... Bel naar mijn huisarts en ja hoor PROFICIAT JE BENT ZWANGER... We zijn super blij... na al die maanden zelfs meer dan een jaar proberen is het eindelijk gelukt... Moet wel al een week of 7 a 8 ver zijn. Zal maar vlug bellen naar het ziekenhuis om een afspraak te maken.
03/05/2008
Abonneren op:
Posts (Atom)