Ik zit alleen in de wachtkamer, mijn naam word afgeroepen en met toch wel een beetje gezonde spanning volg ik de assistente naar de onderzoekskamer. Ze vraagt hoe het met me gaat en ik vertel dat ik mega misselijk ben... Kan heel moeilijk eten en ook al smaakt het mij een beetje toch vliegt het er af en toe eens uit. Ik word gewogen en ben niet bijgekomen in tegendeel zelfs... De prof legt me uit dat het nu nog niet zoveel kwaad kan maar als ik blijf vermageren dat hij me zal laten opnemen. Ik moet ook meer rusten en op het gemak doen... Maar iedereen die me kent weet wat voor een stresskip ik ben en nu wil ik zeker dat alles in orde is. Ik mag plaatsnemen en zie ons Ukie voor de 2de keer, amai wat is het veel gegroeid ondertussen al 3cm en ik ben toch verder dan volgens de eerste echo. Een nieuwe vermoedelijk datum word berekend en we komen uit op 23 december... een kerstekindje. Heb er ook gemengde gevoelens bij maar niet veel babytjes worden op de vermoedelijke dag geboren. We zien wel he
Ik krijg mijn nieuwe afspraken de eerstvolgende is op 19juni bij Prof. Roets voor de nekplooimeting... das voor te zien of ons Ukie geen syndroom van Down heeft en dan moet ik pas op 29juni terug bij Prof. Paerewijck voor de volgende controle. Das nog lang vind ik maar ja, moest het verkeerd lopen kan de Prof daar toch niets aandoen, het helpt niet dat ik nu al elke week op controle moet gaan.
Ik krijg mijn nieuwe afspraken de eerstvolgende is op 19juni bij Prof. Roets voor de nekplooimeting... das voor te zien of ons Ukie geen syndroom van Down heeft en dan moet ik pas op 29juni terug bij Prof. Paerewijck voor de volgende controle. Das nog lang vind ik maar ja, moest het verkeerd lopen kan de Prof daar toch niets aandoen, het helpt niet dat ik nu al elke week op controle moet gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten