Een week oud!

Vandaag is Yentl al een week oud. Als ik op die week terug denk is het gewoon supersnel gegaan allemaal. Je beseft het gelijk niet zo goed en je staat er echt niet bij stil. Je bent het allemaal zo snel ook gewoon en je past je aan aan haar ritme en routine. Deze ochtend om half 7 werd ik pas door haar gewekt. Amai ik heb bijna 6uur aan 1 stuk geslapen. Hog das gewoon super he. Ze lag mooi te slapen in haar wieg maar ik hoor dat ze ondertussen wakker geworden is. We gaan haar dan verversen en een lekker warm badje geven. Dat zal haar goed doen. Er is vandaag weer veel gepland. Meer nieuws volgt later

De eerste dagen thuis

Ondertussen hebben we onze 4de nacht thuis geslapen.

Eens een update:

Dag 1: 27 december 2008
Tom was om tegen 12uur in het ziekenhuis. Alles was gepakt en gezakt en stond klaar. Amai ze hij is 3x over en weer naar den auto moeten gaan. Yentl was mooi aangekleed en ik heb mijn laatste maaltijd in het zienhuis gegeten. Ze hadden haar smorgens eventjes meegenomen voor haar hielprik. Ik was wel blij dat ze terug bij mij was. Het heeft maar een 20minuutjes geduurd maar die duurden wel heel lang. Het was de eerste x dat mijn meisje weg was bij mij. Tegen 14uur is er nog iemand geweest om wat wat info te geven over anticonceptie en dan mochten we naar huis vertrekken. Yentl heeft er niet veel van beseft van haar eerste rit in de auto. We zijn dan eerst langs dreambaby gereden want ik had nog het één en het ander nodig om haar thuis te verzorgen. Daarna zijn we nog even langs de bomma en bompa gereden om dan tegen een uur of 5 in wachtebeke te komen. Daar stond al bezoek te wachten om haar te bewonderen. Tegen een uur of 7 savonds lag mijn meisje op haar gemak te snoezen.
De voedingen gingen goed en we konden aan onze nieuwe routine beginnen werken.
We zijn tegen een uur of 1 in ons bed gekropen met Yentl tussen ons in. Want het is toch zo koud op onze slaapkamer. Ik heb die nacht heel goed geslapen, tom die heeft een ganse nacht naar zijn dochter liggen kijken en luisteren. Yentl keek terug met haar grote ogen. Het was ook allemaal zo nieuw voor haar.

Dag 2: 28 december
Yentl werd wakker tegen een uur of 5 smorgens. Heel mooi vond ik dat, eerst in het bed haar gevoed en dan opgestaan zodat de papa nog wat kon slapen. Ze heeft niet meer geslapen en om half 9 heb ik haar nog eens gevoed. Tegen 10uur haar eerste badje thuis en daarna sliep ze weer mooi tot 11uur. Dan begon ze terug wat te trunten en kreeg ze gelijk terug wat honger. Terug een voeding en het smaakte haar heel goed. Ze heeft dan geslapen tot half 7. Terug een voeding, vers pamperke en ze bleef wakker en maar rondkijken en luisteren. Heel raar eigenlijk want in het ziekenhuis sliep ze gans de middag en avond en nu is ze al heel veel wakker geweest. Zou dit het begin van de routine zijn? We wachten nog wat af en zien wel. Tegen half 9 ben ik haar dan terug beginnen voeden en ze bleef drinken tot 22uur. Het smaakte haar zo goed. Af en toe viel ze int slaap maar als ik haar van de borst wou nemen begon ze weer te drinken. Ik zat op mijn gemak dus liet ik haar doen. Om 24uur zijn we gaan slapen, terug met Yentl tussen ons in. Ze heeft dan eerst nog wat liggen drinken om dan mooi te slapen. Zalig gewoon dat kleine meisje bezig te zien.

Dag 3: 29 december
Om half 6 was ze daar en de mama die is ook direct wakker. Direct aan de borst en drinken dat ze deed. Dan samen opgestaan vers pamperke en verder drinken. Het gaat goed de borstvoeding, ik heb er totaal geen problemen mee. Hopelijk blijft het zo goed gaan. Om half 10 was ze daar weer, maar ik heb haar eerst een badje gegeven, dan is het krijsen want ons poppemieke word niet graag uitgekleed. Ook om te verversen is het af en toe een strijd. Dan zet ze haar keel open en is het huis hier te klein. Maar ja het moet he, ik wil niet dat haar poepje open gaat liggen. Dan vlug in het warme water en dan is ze terug stil. Na haar badje haar inwikkelen in de lekker warme handdoek en dan bekijkt ze mij zo met haar grote ogen. Ik moet haar dan nog insmeren en dat moet ik goed doen want ze heeft een heel droog velleke. Vlug pamper terug aan en dan de kleertjes. Tegen dan is ze helemaal stil geworden. Haar haartjes mooi borstelen want ons poppemieke moet er pico bello uitzien. Het is ook zo'n schatje. Na haar badje heeft ze nog wat gegeten om dan int slaap te vallen tot 16h. We zijn na haar voeding naar gent gereden om haar aan te geven. Daarna vlug het shoppingcenter binnen om nog wat kleertjes te kopen. Want ze is toch wel heel klein hoor. Mss door de buitenlucht dat ze zo goed doorgeslapen heeft. We zijn smiddags bij pepe bas geweest daar heeft ze dan haar voeding van 16uur gekregen. Na de voeding vers pamperke en slapen dat ze deed. Wij zijn daar blijven eten en het smaakte mij enorm. Om 19h terug richting wachtebeke en savonds kwam er nog bezoek. Ook marraine valérie kwam eens langs en den bompa en bomma wouden haar ook nog eens zien. Iedereen is direct verliefd op ons poppemieke. Maar ja dat verwonderd mij niet ;-) Om half 11 savonds heeft ze nog eens goed gegeten en daarna zijn we terug ons bed ingekropen. In het bed ook nog wat liggen drinken om dan int slaap te vallen.

Dag 4: 30 december
Om half 6 was je daar. Niet huilen neen, een beetje trunten en tjokken op je handje. Je had honger, dus mama zette haar recht en direct begon je goed te drinken. Ik geniet echt van die momenten. Dan voelde ik dat je pamperke goed gevuld geraakte en tegen 20 voor 7 zijn we opgestaan. Eerst een verse pamper en dan nog wat verder drinken. Om half 9 zijn we samen int slaap gevallen in de zetel. Om half 11 ben ik dan wakker geworden want je papa ging eerst nog langs de ziekenkas om alles in orde te brengen. Tegen 11uur was ook jij wakker. Dan mocht je eerst nog eens goed drinken en om 12uur was je marraine daar terug. Ondertussen kwam ook je papa terug thuis en hij had vanalles mee. We hebben je meegroeistoel gekregen van de mutualiteit. Nu kan je daar nog niets mee doen, maar later zal je er nog veel plezier aan hebben. Dan mocht je in je bad en na je bad is de mama haar ook vlug gaan wassen en aankleden. We zijn dan nog vlug eens naar de winkel gegaan want dat was echt nodig. Jij in je grote buggy, je zag je met moeite liggen. Terug thuis gekomen vlug wat eten en dan jij ook je voeding om 15uur. Er is nu echt al een routine, je eet goed en je komt zo ongeveer om de 4uur. Maar af en toe wil je gewoon de borst als fopspeen hebben. Maar dat mag in feite niet he. Savonds zijn de bomma en bompa met je tantes Laurence en Danièlle nog langs geweest. Iedereen zegt dat je al zoveel veranderd bent... Wat gaat het eigenlijk toch super snel allemaal.

De eerste foto's

De eerste kennismaking :-)

Yentl werd onmiddelijk op mijn buik gelegd. Direct begon ze te zoeken naar de lekkere melk. Hog ze was zo klein, is ze nu ook nog hoor. Maar dat eerste moment had ik zeker zoiets van zo klein... Ik werd nog verzorgd aan mijn knip, want ja ondanks met haar 49cm en 2,700kg heb ik toch een knip gekregen. Die heb ik op dat moment niet gevoeld, nu des te meer. Maar dat laten we terzijde. Als ik naar haar kijk dan denk ik daar al lang niet meer aan. Na een uurtje lekker bij mij te liggen werd ze meegenomen voor haar apgarscore te bepalen, een 9 op 9. Beter kan niet he. Toen mocht ze voor den eerste x bij haar papa gaan. Tom was helemaal in de wolken en nu nog, hij is zo fier op zijn kleine meisje en op mij ook. Want hoe zwaar het in het begin ook was voor mij, de papa's staan er bij en kijken er naar. Maar verder dan ons steunen kunnen ze weinig of niets doen.

Ik heb me dan gedoucht en mocht direct in een ander bed gaan liggen. Yentl in mijn armen en we werden naar onze kamer gebracht. Ik heb haar direct de borst gegeven en dat ging van in het begin super goed. Ik was amper een half uurtje op mijn kamer en er werd al op de deur geklopt, het eerste bezoek mijn mama, papa en zussen. Beetje later kwam mijn nonkel en nichtje binnen om de foto te trekken voor het kaartje. Daarna tom zijn mama met Jackie, ook Tom zijn papa en Oma Griet kwamen langs, pepe bas, tante evy en nonkel Anthony. Het was allemaal zo nieuw zo veel zo ... tja heel veel voor mij.

Ik was blij toen ik eindelijk kon slapen... Alleen dacht Yentl daar een beetje anders over. Snachts is het heel leuk om mama wakker te houden...

Morgen het vervolg, nu ga ik rusten en genieten van mijn mooie dochter.

Yentl, ons klein poppemieke is geboren!

Maandag 22 december,

In de namiddag begon ik toch af en toe een wee te voelen. Niet pijnlijk maar toch goed voelbaar. Tegen dat ik eigenlijk goed en wel besefte wat het echt was kwamen ze toch al om het half uur op. Het was zo raar ik voelde me nog zo goed en zag het totaal nog niet zitten om te bevallen. Maar ja, tegenhouden dat gaat niet he. Die avond ben ik in de zetel int slaap gevallen. Tom heeft me daar laten liggen en is in ons bed gekropen. Ik ben midden in de nacht wakker geworden en bleef de weeën toch goed voelen. Dan maar nog een beetje kindjessuiker verder afwerken. Ik moest me toch met iets bezig houden

Dinsdag 23 december,

Tom stons ineens rond kwart na 9 bij mij beneden. Ik was net even ingedommeld want zo een nachtje weinig of niets slapen dat is echt slopend. De weeën komen zo de 20minuten. Die middag zijn we nog kerstinkopen gaan doen en eens bij mijn broer langs geweest. Daarna nog wat kleine boodschappen en bij mijn mama en papa op bezoek. Papa heeft me dan nog gezegd maar meiske toch het moet nog veel erger worden... Ai en deze weeën voelde ik toch al een stuk beter dan die van gisteren... Dat beloofd!

Thuisgekomen ben ik toch nog int slaap gesukkeld. Na een uur werd ik wakker door een echt wel heel pijnlijke wee. Het was ondertussen toch al half 8 in de avond. De weeën werden erger en erger. Tegen 1uur hield ik het bijna niet meer uit. Zo'n pijn dat kon ik niet blijven verbijten. Tom heeft dan naar de materniteit gebeld. Ik mocht me op het gemakje klaarmaken en afkomen. Ze gingen me aan de monitor leggen en dan beslissen wat en hoe... Zo spannend, de tocht naar het ziekenhuis was slopend. Daar kwam gelijk geen einde aan. Tegen 2uur waren we in het ziekenhuis, ik mocht me direct installeren en de monitor werd ingeschakeld. Na een half uur kwam de vroedvrouw kijken. Hog de weeën moeten nog erger worden ze zijn blijkbaar wel pijnlijk maar niet regelmatig genoeg. Ze voelde eens en ik had nog maar 2cm opening... Ik mocht blijven liggen, moest proberen wat te slapen en om 6uur ging ze nog eens de monitor aansluiten. Als er dan nog niets veranderd was dan moest ik terug naar huis. Dit waren de ergste 3uur uit mijn leven...

Woensdag 24 december,

Om 6uur kwam de vroedvrouw de kamer terug in... Ik liep al een half uur rond want anders kon ik de weeën echt niet opvangen. Ze keek me aan zo van gaat het? Ik moest me terug neerleggen maar dat ging echt niet. Dus haalde ze de draadloze monitor boven, die werd op mijn buik geplaatst en terug moest ik nog een half uur zo doorgaan. Na 20minuten echt afzien kreeg ik het bijna... Ik hield dit onmogelijk nog langer vol. Wat was ik blij toen ze terug binnenkwam en zag dat de weeën heel regelmatig waren, ze voelde eens 5cm opening. Het is begonnen... Ik vroeg onmiddelijk een epidurale en tegen 7uur zat die mooi in mijn rug. Blij dat ik was, ben mooi stil blijven zitten en ik voelde de verdoving onmiddelijk. Zalig gewoon, maar toen vielen ook de weeën stil. Om 11uur heb ik dan gebeld en de vroedvrouw heeft me dan weeënopwekkers gegeven. Tegen 11.30 had ik volledige onstluiting. 20voor 12 lag ik helemaal klaar en begon ik aan mijn eerste perswee. In 12x persen is ons Yentl geboren, hog het was echt zo mooi allemaal. De pijn vergeet je idd helemaal na de geboorte, ikzelf was ze al vergeten toen mijn ruggeprik werkte. Zalig om ze te bevallen.

40 weken

Bijna is het zover en zal je je kindje in je armen houden. Je baby ligt wacht alleen nog op het startsein. Zijn beenderen zijn soepel en kunnen zich gemakkelijk aanpassen aan de vorm van het geboortekanaal. Dankzij de fontanellen (de openingen tussen de schedelbeenderen) kan ook het hoofdje zich versmallen tijdens de tocht naar buiten.


Gisteren hebben we nog vlug een nieuwe kerstboom gekocht. Aangezien we spijtig genoeg niet in het nieuwe huis wonen wou ik het hier toch ook een beetje in kerstemming brengen. De kadootjes gekocht maar ik moet er nog een paar inpakken. Ik vrees echter dat dat een taak voor Tom zal worden. Gisteren namelijk heel pijnlijke weeën beginnen krijgen. Ze kwamen met momenten echt om het kwartier. Tom super nerveus en toekijkend hoe ik de pijn verbeet. Khad eigenlijk met hem te doen want hij zit er maar hulpeloos bij. Ben dan eindelijk int slaap gevallen in de zetel. Daar ben ik dan tegen een uur of 4 wakker geworden en nu komen de weeën terug om de 20minuten. Verder ben ik ondertussen mijn slijmprop aant verliezen, hopelijk breken mijn vliezen vlug zodat het goed doorzet. Het doet me nu al geenen deugd die weeën. Ik ben vandaag exact 40weken zwanger en wie weet straks echt mama... Ik kijk er wel enorm naar uit. Spannend is het nu, heel erg spannend...

Deze nacht

Dacht ik echt dat het ging gebeuren... Ik had gisteren zoveel pijn aan mijn rug en kon nog amper stappen. Den druk op mijn bekken was echt heel erg. Ik ben toch in mijn bed gekropen en kijk ik heb goed geslapen. De baby is terug heel rustig en meer dan afwachten kan ik niet doen. Staks nog wat opruimen en bedje opmaken voor de baby. Nog voor de laatste x dit jaar naar de voetbal gaan kijken, hopelijk winnen ze.

Controle 19/12

Om 10.20h moest ik er zijn. Tom was ditmaal ook van de partij. Je weet maar nooit he.
Mijn rust had goed geholpen. Er was eigenlijk niets veranderd buiten de week ervoor. Dus ik moet toegeven het rusten heeft er veel goeds aan gedaan. De gyn haalde er zijn kalender bij en begon zo wat te tellen... Want volgende week zijn er geen concultaties wegens de feestdagen. Dus ik moet niet gaan, wel verwacht hij dat ik met kerst zal bevallen en ergens heb ik dat ook altijd wel gedacht. Maar we zien wel he. Schiet de bevalling niet in gang voor 28/12 dan moet ik me die dag rond 11h aanmelden op het bevallingskwartier. Hij is dan van wacht en wil me dan nog eens goed controleren en aan de monitor leggen. Zal dan ook al 41weken zwanger zijn en dat loopt toch wel op het uiterste. Nu we zien wel maar ik hoop tegen dan wel al bevallen te zijn. Afwachten nu en dat is toch wel met momenten heel ambetant... Je durft zoveel niet meer te doen, zie dat mijn vliezen breken...

Nog 2 nachten

Ik waggel hier nog rond, en vandaag is het echt wel waggelen. Ik heb last van mijn bekken. Doet echt heel veel pijn bij het stappen. Ik denk ook dat ik een bronchite heb, das heel wat minder hoor. Want doet echt veel pijn aan mijn middenrif en als ik dan nog eens moet hoesten... Bbbbrrrr niet goed. Ik twijfel om naar den dokter te gaan, maar ik mag toch geen medicamenten nemen en een briefje voor het werk dat hoeft ook al niet. Verder gaat het goed met mij, ik moet me nog minimum 2nachten inhouden en ik ga dat uithouden. Ik ben er ergens zeker van dat ik mijn weken zal uitdragen en wie weet ga ik wel over... We zien wel vrijdag bij de nieuwe controle.

39 Weken

De darmen van je baby hebben zich gevuld met een groen-zwarte ontlasting (meconium). Deze werd gevormd door een mengsel van gal, cellen uit de darmen en "afvalstoffen" uit de spijsverteringsklieren. Tijdens de eerste 2 dagen na de bevalling, komt deze eerste stoelgang naar buiten.

Nu komt het pas echt dichter en dichter. Vandaag ben ik officieel in zwangerschapsverlof. Ik ben heel blij dat ik dat gehaald heb. Ik voel nog niets, geen harde buiken. Ik heb echt niet het gevoel dat het voor elk moment kan zijn. Nog minimum 3nachten uithouden...

Nog 4nachten

Ik ben aan het aftellen, ik moet me namelijk nog 4nachten inhouden van Tom. Dan begint het bouwverlof en als me dat lukt krijg ik een super mooie kado van zijnen baas. Ik heb een ganse dag lui in de zetel gelegen, niets gedaan. En voel me nog zo moe en lui. Is niet normaal voor mij maar zal ook wel door mijn valling komen. Ik voel me echt grieperig, een zere keel, sinussen verstopt en nen hoest... Niet plezant hoor. Hopelijk is het over tegen dan onze baby geboren word. Heb wel nog niet veel beweging gevoeld vandaag... Is heel raar want gisteren was het constant gestamp vanbinnen. Straks een warm badje nemen en dan zal de baby wel terug wakker worden, is meestal wel het geval.

Volle maan

De volle maan is ondertussen voorbij... Ik heb er ook wel eventjes aan gedacht van sebiet komt de baby nu. Ik ben niet bijgelovig, maar het kan nu werkelijk elk moment gebeuren. Ik hou me wel heel erg koest sinds mijn controle van vrijdag. Ik wil en mag absoluut nog niet bevallen. Vrijdag begint het bouwverlof en als het vrijdag niet begint mag en kan ik me zaterdag nog eens goed laten gaan in ons huis. Ik ben zaterdag wel naar het nieuwe huis geweest, maar mocht absoluut niets doen. Ik werd goed in het oog gehouden door Tom en Anthony. Man man dat was niet plezant hoor. Ik heb er zelf een serieuze valling aan over gehouden. Is niet plezant nu mijn buik zo laag zit. Voor de rest gaat het wel, tot nu toe... Ben zelf ook benieuwd hoelang ik het volhou om gewoon in mijnen zetel te zitten...

Controle 12/12

Op controle geweest en wat ik dacht is nu wel werkelijkheid geworden. Ik heb teveel gesleurd en gedaan. Mijn buik zit nu heel erg laag en ik voelde wel al dat er wat verander was. Mijn baarmoederhals is nu volledig verweekt en ik heb een vinger opening. Als ik het nog een week wil ophouden dan moet ik me nu wel heel erg koest houden. De baby is volledig ingedaald en zit klaar om geboren te worden.
Ik hou me nu enorm koest, ale gisteren toch al. De gyn wou niet teveel meer toucheren want hij voelde het hoofdje mooi zitten en als hij teveel zou voelen zouden mijn vliezen wel eens kunnen breken. Heb wel het compliment gekregen een heel erg mooie, strakke buik te hebben. Ik heb blijkbaar goeie buikspieren (had ik die wel?)

Ik stop nu met sleuren en heffen, het meeste is nu toch verhuisd. Straks ga ik met nonkel Anthony onze tvkast ophalen en moet ik kijken hoe hij ze in elkaar zet. Ik mag ze wel opvullen. Verder zal ik wel nog wat poetsen en opruimen maar niet meer op mijn knieën rondkruipen en bukken en heffen en sleuren... Ja, ik ben en blijf een bezige bij. Heb op die week verlof al heel veel gedaan, maar je wilt meer en meer doen. Das nu echt die nesteldrang. Maandag bel ik om te vragen wanneer ze de gasaansluiting komen doen en dan pas zal ik gerust zijn. Hopelijk nog volgende week, dan zal alles mooi klaar zijn en komt onze baby ineens in de koewacht thuis. Ik hoop het echt, een nieuw leven voor ons alledrie.

Nu pas worden het heel erg spannende tijden... Moet toegeven de zenuwen beginnen toch wel wat op te komen.

Nesteldrang?

Ik voel me vandaag niet zo best. Mijn keel doet pijn en slaap terug maar half en half. Nu gelukkig hoef ik niet op te staan en kan lekker blijven rusten. Maar ik wil nog zoveel mogelijk klaar hebben voordat ik werkelijk moet bevallen. Nog een weekje wil ik zeker dat de baby blijft zitten. Alles is grotendeels geregeld en dan is Tom ook thuis. Denk dat moest ik hem zo moeten opbellen van het is zover dat het helemaal paniek zou zijn. Straks nog eventjes wat dozen verhuizen, niet te zware want mijn buik is op een week enorm veel gezakt. Ja, ik beken heb weer veel te veel gesleurd en gedaan. Maar ik wil echt alles in orde hebben. De babykamer zit bijna helemaal in elkaar, ik ga sebiet er nog eens opruimen.

Deze middag ga ik om de nieuwe tvkast. Ale is een volledig wandmeubel. Mijn broer gaat mee om alles in de auto te laden. Vanavond als we nog tijd hebben ze mss al plaatsen ook. Zou ik echt super vinden want dan begint het pas echt allemaal in orde te komen. Een echte thuis word het dan, dat is toch het geene ik wil. Nu nog de gas en ik spring een gat in de lucht... Duimen dat die volgende week aangesloten word.

Week 38

Je baby komt nu nog zo'n 28 gram per dag aan. De donshaartjes verdwijnen steeds meer en meer, en hij probeert al te ademen. Soms krijgt hij hierbij vocht in de luchtpijp en dan voel je dat hij de hik heeft.

Ik voel me super goed. Ik slaap enorm goed en heb hopen energie. Elke dag verhuis ik een stukje meer en meer en het huisje word meer en meer een echte thuis. Het is super leuk en Tom zei gisteren ook zo van hier gaan we toch graag wonen he. Zo rustig en we zitten dan samen in de keuken rond te kijken en alletwee met zo'n troste smile op ons gezicht. En of dat ik daar graag ga wonen. Het heeft ons als koppel echt gemaakt. Ik mag het ook wel eens zeggen, ik ben echt trots op mijn ventje en kijk er enorm naar uit om met de baby daar thuis te komen.

Controle 04/12

Nu ik wekelijks op controle moet gaan moet ik toch toegeven dat ik veel geruster ben. Niet dat ik me zo veel zorgen maakte maar nu weet ik toch zeker dat alles goed met je gaat.

Lieve Uk van mij (en je papa natuurlijk ook) je ligt ondertussen terug mooi met je hoofdje naar beneden. Terug draaien zit er nu echt niet meer in. Daar ben ik blij om. Toch een geruststelling voor de bevalling. Bloeddruk was weer mooi zoals ervoor, 10 op 7. Ik ben een kilo afgevallen dus staan we terug op 15kg bijgekomen wat ik persoonlijk wel heel mooi vind.
Mama’s buik is gemeten en ze kwamen op 30cm uit. Een mooi rond tonneke is het geworden.
De gyn kon me ook meedelen dat mijn baarmoederhals helemaal verweekt zit, maar er was nog geen opening. Oef ze, want ook al ben ik zo nieuwsgierig naar je toch mag je nog eventjes warm in mijn buikje blijven zitten. Je kan daar nog eventjes goed groeien.

Volgende week vrijdag moet ik terug op controle, dan zitten we al aan 38weken en half.

Nog 1dag werken...

Oh wat doet dat toch raar. Ik heb zo naar dit moment uitgekeken en nu voel ik me niet blij maar ook niet triestig. Kan het niet beschrijven. Nu werk zal ik nog genoeg hebben met alles klaar maken, maar toch. Niet meer elke dag uit mijn bed komen, mijn badje in, proberen mijn haar deftig leggen. Want ik moet wel toegeven, alles gaat een stuk trager en niet altijd met evenveel goesting. De vermoeidheid die is nu wel op zijn ergste, ik ben dus blij dat ik donderdag pas om half 11 in het ziekenhuis moet zijn. Ik heb vandaag ook echt het gevoel dat ons Ukje aan het zakken is. Heb pijn en waggel al een ganse dag rond. Straks leg ik me in het zetelke en kom er niet meer uit. Het zal me goed doen. Ik moet ook wennen aan de gedachte dat vanaf nu de baby elk moment kan geboren worden... Spannend maar anderzijds heb ik ook gelijk wel nog een beetje schrik. Het komt goed, dat ben ik zeker...

Week 37

Het is normaal dat je je baby wat minder voelt bewegen, er is immers maar weinig plaats meer. Ben je toch ongerust, bel dan je dokter, in de meeste gevallen kan hij je geruststellen. Een baby geboren tussen 37 en 42 weken, beschouwt men al "a terme", op tijd dus. Wordt hij voor 37 weken geboren, dan spreekt men van een prematuurtje.