Eindelijk heb ik nog eens eventjes tijd om hier iets te schrijven. Ondertussen is Yentl al weer heel veel veranderd en ik merk enorm hoeveel en hoe vlug ze veranderd en nieuwe dingen erkend. Ondertussen lacht ze enorm, naar mij, naar haar papa en ze begint ook naar andere mensen te reageren. Ik heb vorige week mijn fototoestel laten vallen en het is binnen om gemaakt te worden. Nu moet ik de foto's met mijn oude toestel trekken. Dat toestel flits 2x en dat levert enorm gekke bekken van Yentl op...
Gisterenochtend ben ik met Yentl naar den dokter geweest. Ze hoest en niest nog altijd en Tom maakte zicht enorm veel zorgen. Om uit te sluiten dat ons meisje echt wel ziek is ben ik maar eens met haar tot daar gegaan. Terug kreeg ik te horen, Flinke baby, mooi kleurtje en ja snottebellekes. Maar maak je geen zorgen die gaan wel weg en ze is zeker niet ziek. Mama blij en papa is gerust.
Het lachen en kirren is zo leuk om te zien en te horen. Ook kijkt ze heel erg geïnteresseerd rond en je ziet echt hoe ze de wereld aan het ontdekken is. Ook moet ze elke dag een half uurtje in haaren wipper zitten en dan kijkt ze rond naar alles of zit ze de beestjes voor haar te bekijken van wat is me dat hier allemaal!
dinsdag 10 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten