Lachen deed ze al maar nu is het echt zoooooo gemeend. Als ze net wakker is en je gaat haar halen dan krijg je haar mooiste lach te zien. Ook haar papa tracteerd ze elke dag op zo'n mooie lach als hij van zijn werk komt. Ze verteld en brabbeld dat het geenen naam heeft. Soms ligt ze nog in haar bedje te vertellen en te doen. Heel leuk om naar te luisteren. Maar die geluidjes die ze allemaal al kan maken mijn hartje smelt erdoor zoooooo lief gewoon. Als Yentl in haar park ligt kijkt ze goed rond en haar mobiel is toch wel haar favoriet. Ze volgt de beestjes en praat er gelijk mee. Ineens begint ze dan zo te lachen dus het kan niet anders dan plezant zijn. Ook op haar buik ligt ze graag en ze heft haar hoofje heel hoog op. Als ze op haar buik ligt kan ze haar ook al draaien zodat ze op haar rug ligt. Ze doet het nog niet altijd maar wel meer en meer. Dan is het terug lachen en veel plezier. Ja ons poppemieke groeit enorm en op haar tempo leert ze enorm veel bij. Ik vind nu al dat ze zoveel veranderd is en dan besef je pas hoe vlug het allemaal gaat. Als je dat beseft geniet je nog meer van de kleinste dingen in het leven.
dinsdag 31 maart 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten