Wat ons Yentlke ondertussen al allemaal kan!

Dat wij hier ten huize Caluwaert-Wicke een echte 'happy baby' hebben dat wisten we al. Dat Yentlke vlug is in alles hadden we ook al door. Maar dat het allemaal ZO vlug zou gaan, daar verschieten we toch telkens van. Ons poppemieke is echt met zoveel nieuwe dingen bezig. Ze leert het allemaal zo snel. Ze wil niet meer liggen maar zitten en dat kan ze tot nu toe nog niet alleen.
Ze had haar al eens gedraaid maar deze week heeft ze het pas heel goed geleerd. Je legt haar op haar rug en je bent nog niet weg of ze heeft haar al gedraaid en ligt op haar buik. Eerst bleef haar arm nog onder haar buikje liggen maar ondertussen weet ze al met wat wringen en doen hoe ze haar arm goed kan krijgen. Zo content als ze dan maar kan zijn komt ze piepen van kiekeboe hier ben ik en ik zie jullie :-)

Ze draait rond haar as en je vind haar nooit terug op de plaats waar je haar hebt neergelegd. Ze begint nu ook te spelen dus heb ik al het speelgoed maar uitgehaald van rammelaars tot boekjes. Als het maar lawaai maakt en felle kleuren heeft. Ze vind het allemaal super om alles te ontdekken.
Het liefst van al zit Yentlke op mijn arm. Dan kan ze pas alles goed zien, kan ze voelen en natuurlijk proeven. Want nu steekt ze ALLES in haar mond.

Ze weet ook heel goed hoe ze haar zin moet krijgen! We weten ondertussen al aan haar neuten te horen wat er scheelt, zit ze terug vast in haar park, of lukt er iets niet of is het toch honger of een beetje moe zijn? We horen het al van ver.
Ik weet ook zeker dat onze dochter éénkennig is, zolang ze maar bij de mama of de papa op de arm kan zitten is het goed, dan lacht ze naar iedereen. Maar owee als iemand anders haar eens pakt. Soms lukt dat wel voor eventjes tot ze het door heeft van dat is mijn mama of papa niet... Dan krijst en weent ze werkelijk MET traantjes. Ook is onze dochter soms beschaamd. Dan steekt ze haar weg achter mijn schouder. Het is echt ZOOOOO schattig om te zien maar ik heb er wel mijn handen mee vol. Want ook haar karakter vormt zich heel goed. Als er haar iets niet aanstaat... Tja dan zet ze nu al door tot ik haar dan toch pak en mij met haar bezig hou.

De fruitpap vind ze lekker al ondervind ik wel dat ze een peer lekkerder vind dan appel. Is een kwestie van smaken en proberen. Maar toch zal ze appel moeten blijven eten. Als ik niet vlug genoeg ben met het lepeltje dan laat ze haar ook al goed horen. Jaja dat belooft zeker voor later.