We zijn in de periode gekomen dat Yentl overal aan begint te prutsen en overal aan kan. Dus heb ik onze living gereorganiseerd. De salontafel staat langs de kant, ik heb een mat in het midden gelegd en daarrond Yentl haar puzzelmat gelegd. Nu heeft Yentl gans de living om rond te kruipen en kan ze lekker rond de zetel stappen. Maar Yentl vind het vooral heel er leuk om overal aan te zitten. Ze kruipt ook veel liever op de koude vloer dan op de mat te blijven zitten. De stopcontacten vind ze heel erg interessant en ook alles waar er knopjes aanzitten. Ik moet mijn kast in de living heel goed dicht doen want die glaasjes dan daar instaan trekken ook constant haar aandacht. Hier luid het dus dagelijks wel eens van Yenlt neen, Yentl neen om dan om den duur mijn stem eens te vereffenen naar YENTL NEEN! Ze gaat dan ineens op haar poep zitten, trekt haar lipje en ja hoor langs elke kant een dikke traan!!! Dan stopt ze met schreien om ineens terug hetzelfde kattekwaad uit te halen. Als ik dan nog eens Yentl neen zeg dan is het helemaal om zeep en komt ze bij mij zitten want dan heeft ze zo'n verdriet! Aan den eene kant is het heel erg zielig, maar ik blijf consequent, Neen is en blijft neen!
vrijdag 9 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
ik ken dat prutsende kindjes, en het wordt er niet beter op. Als ze groter worden vinden ze wel iets anders om uit te steken wat niet mag.
groetjes,
O, wee, daar kan ik toch ook het een en het ander over vertellen, zo'n klein meisje dat steeds maar alle kasten leegde en ...
ja zo moeder, zo dochter ...
groetjes bomma
yentlke yentlke,
toch proberen he kleine meid en als mama neen zegt niet ophouden.
maar is de mama boos zijn er dan zoveel traantjes.
je bent toch een kapoen he meid je wordt zo vlug groot.
en ja kleine kindjes halen kattekwaad uit.
en soms staat het op je gezicht te lezen van als je niet kijkt dan....
hihihihi.
uw mama heeft werk met je he meer dan een full time job.
dikke zoen en knuffels
Een reactie posten