Mama's prinseske

Mijn klein meisje, lief he

Ziek!

Tom is goed ziek, hoesten, kuchen, niezen... En ja hoor, mijn keel doet ondertussen ook al wat pijn. Yentl had al wat snottebellekes en nu wil ze alleen maar bij mij zijn. Nog meer dan anders. Ze valt telkens int slaap en wanneer ik haar in haar wieg leg begint ze te neuten en om den duur echt te krijsen. Eénmaal terug dicht bij mama is het over en slaapt ze terug. Ze heeft geen koorst en hopelijk krijgt ze er ook geen. Morgen moeten we naar de kinderarts van kind en gezin. Hopelijk word ze niet ziek en blijft het gewoon bij een verkoudheid.

Op bezoek

Gisteren zijn Yentl en ik op bezoek geweest bij Robespierre en Fabienne. Robespierre is ook op 24 december geboren. Fabienne en ik waren super benieuwd om onze 2 spruiten eens te vergelijken. Het is toch ongelofelijk hoe verschillend babytjes zijn. Qua karakter maar tussen Yentl en Robespierre is het vooral qua grootte en gewicht. yentl weegt net iets meer dan 3,5kg en Robespierre weegt al 5,5kg. De foto's zeggen genoeg hé. Maar het was heel gezellig en zeker voor herhaling vatbaar.

Zondag = Voetbal van de papa

Den zondag gaat Tom nog altijd voetballen. Zondag zijn Yentl en ik dan gaan supporteren. Alhoewel supporteren, we zijn de ganse tijd in de kantine gebleven. Daar was het lekker warm. Yentl heeft mooi liggen slapen en ik heb zitten babbelen met een aanstaande mama. Het was heel gezellig. Achteraf toen we terug in Wachtebeke waren kreeg Yentl haar kado van de spelers. Een mooie ballon met allemaal centjes in. Ik ga er nog een mooie foto van trekken en hier plaatsen. Nu blijft de ballon mooi staan tot hij van zichzelf plat gaat. Ik vind het zonde om hem kapot te maken.

1 maand

Wat gaat het toch snel. Yentl is ondertussen al 1 maand!!! Ze weegt ondertussen ook al 3,540kg. Ze is ook al heel veel veranderd en vandaag heeft ze mij en haar papa getrakteerd op een mooie lach. Het begon al eerder zo af en toe eens, maar vandaag was het echt gemeend. Echt heel erg leuk. Ze luisterd enorm naar onze stemmen ook als ze bij iemand anders op den arm zit. Ook rondkijken en mooi haar hoofdje draaien. Ik vind dat het nu al snel gaat...

Deze avond zijn we eventjes naar de samenkomst geweest ter herdenking van Joey. Vandaag is hij 3jaar gestorven... Yentl was echt het middelpunt van de belangstelling. Terug is ze van den ééne arm naar den andere gegaan. Ze was wakker en het kon haar echt niets schelen. Beetje rondkijken, luisteren naar al die stemmen. Zo een brave dat Yentl is, zal ze wel van haar mama hebben :-).

Slaapgebrek...

Ik moet toch toegeven dat het slaapgebrek van mij begint door te wegen. Gisterenavond toen tom thuis was wou ik genieten van een goed bad. Yentl was bij haar papa en ik dus vlug naar boven. Zat ik nog maar net in mijn bad en ik hoorde haar al krijsen. Het was echt niet normaal, en na een dik kwartier heeft tom me geroepen. Ik me haasten en naar beneden, pak ik haar van Tom over en ze zwijgt gewoon. Ze had gelijk honger want haar tuut wou ze niet en ze was echt naar mijn borst aant zoeken. Dus Yentl maar haar zin gegeven en aangelegd. 2minuten heeft ze gedronken en toen sliep ze. Leuk hoor, daar ging mijn moment van op het gemak een bad nemen. Ik heb deze nacht met haar beneden geslapen want ze is maar om 4uur wakker geworden. Ze sliep al van 22uur... Ik dacht dat ze vroeger ging komen en heb me maar zolang mogelijk wakker gehouden. Elk uur heb ik op de klok gezien... Tegen half 6 deze ochtend heb ik haar terug int slaap gekregen en kon ik ook eventjes mijn ogen dicht doen. Yentl slaapt wel goed snachts, maar ikke... Das weer een ander verhaal. Gelukkig kan ik af en toe overdag bijslapen.

Tuutjes

Sinds maandag ben ik begonnen met Yentl te laten wennen aan een tuut. Ze pakte ze maar af en toe en het was absoluut niet gelijk welk soort ik haar gaf. Dikwijls wurgde ze de tuut dan uit want die siliconen is ze niet gewoon. Tegen dinsdag nam ze 1tuut en kon ik haar op die manier ook troosten. Woensdag zat er een pakje in de brievenbus voor Yentl van Carla, namelijk 3 tuutjes met Yentl haar naam er op. Wat was ik blij dat ze die tuutjes ook nam. Ondertussen tuut ze bijna constant maar ik geef er niet om, ze word er moe van en zo kan ik haar ook al eventjes alleen laten. Anders neut ze als ze wakker is en om den duur krijst ze echt. Dan moest ik haar pakken en zuchte ze eens goed van eindelijk mama je pakt me toch. Maar zo kan ik niets doen in het huishouden!

Nieuwe foto's

Kijk eens naar mijn mooie blauwe ogen.

Sportief gekleed om naar papa's voetbalwedstrijd te gaan.

Mama net wakker, Yentlke nog wat slapen.

Slapen op het voedingskussen. Mooi poppemieke he

Yentl, de rapper!

Controle van Yentls naveltje

Vandaag is Kind en Gezin hier nog eens geweest. Het 'worstje' wild vlees zit nu heel diep in haar naveltje en hoefde niet meer aangestipt te worden. Haar naveltje is nu ook mooi droog en als het zo blijft dan hoeft het niet meer verder aangestipt te worden. Ik hoop het echt, is het niet zo dan moet ik maar eens bellen en dan komt de vroedvrouw terug. Maar zoals het er nu uitziet dan komt het goed. Verder weegt Yentl al 3,490kg wat dus al heel veel is. Al 790gram op nog geen 4weekjes bij. Ik ben wel heel erg zeker dat de borstvoeding goed gaat en dat Yentl genoeg bijkomt. Ze is ook al heel veel veranderd. Volgende week moeten we de eerste keer op concultatie bij de kinderarts van Kind en Gezin. Dan zal ik weten hoeveel mijn poppemieke al gegroeid is.

De gehoortest

Gisteren moesten we naar het concultatie bureau in Zelzate voor de gehoortest. Er werden electronen op Yentl bevestigd. Eentje in haar nek, op haar voorhoofd en wang en over haar oren kwamen schelpen. Toen werd alles aan een computerke bevestigd. Op dat computerke konden Tom en ik volgen of ze het hoorde of niet. Yentl heeft gans de tijd heel flink liggen slapen wat ook moest voor die test. Die test kon 10minuten tot een kwartier duren, bij Yentl was de test al na 2minuten en een een 20 tal seconden gedaan. Yentl haar gehoor is dus super goed, maar ik wist dat wel al. Ze reageerd heel goed op ons en alles wat er rond haar gebeurd. Een deur die wat te luid toe slaat, Tom die moet hoesten... Ze hoort het allemaal. Wij zijn dus gerust.

Vandaag komt de vroedvrouw nog eens om Yentl haar naveltje te controleren. Ik denk dat het nog eens aangestipt zal moeten worden. Het worstje is wel al veel kleiner maar het zit er nog. Dus vanavond nog eens een klein gevechtje om het aan te stippen.

3 weken

Yentl is vandaag al 3weken. Amai wat gaat het toch snel hoor.

De vroedvrouw van Kind en Gezin is langs geweest om Yentl haar naveltje met zilvernitraat aan te stippen. Het droogt niet verder uit omdat dat worstje wild vlees er nog zit. Nu groot is het niet en zaterdag komt ze nog eens controleren of het weg is. Waarschijnlijk wel en anders word het nog eens aangestipt. Ik moet me der geen zorgen over maken. Yentl heeft wel nogal liggen wroetelen. Ze vind dat toch niet zo leuk, en ik haar maar tegen houden maar das niet zo simpel. Het is nu goed gelukt en hopelijk trekt het nu mooi weg.


We hadden haar eerst nog een badje gegeven. Na het aanstippen mag ze nu geen badje meer krijgen. Nu ligt ze mooi te slapen en heeft haaren pyama al aan. Strakskes nog eens goed eten en dan lekker gaan slapen.

Ons poppemieke

Wat is ze toch een schatje he, ons klein poppemieke. Vandaag woog ze 3,2kg. Ze is ondertussen al zoveel veranderd en wat gaat het toch snel. Ik ben haar ondertussen al goed gewoon, het is gewoon zo'n schatje onze flinke dochter. Nog een mooie foto van hoe lief ze ligt te slapen. Morgen trekken we weer nieuwe foto's en maak ik een update.

Bezoek van Eddy, Carla en de kindjes

Gisteren zijn Eddy, Carla en de kindjes op bezoek geweest en Yentl heeft haaren wipper gekregen. Ze heeft er ondertussen al eens mogen in zitten. Ze vond het leuk want als ze met haar beentjes beweegt dan wipt ze zachtjes. Het zal zo zachtjes niet blijven als ze groter word. Het was een gezellige namiddag. Binnenkort spreken we zeker nog eens af.

Foto's van ons poppemieke

Ons schijterke

Das nu ons poppemieke haaren bijnaam. Ik wou haar daarnet verversen en ze lag eventjes zonder pamper op het waskussen. Krijgt ons madammeke ineens nen inval om al haar sluitspieren open te zetten. Plassen en kaka tegelijk en ik meen het, het spoot er allemaal uit. Ik ben net op tijd opzij kunnen springen of ik zat ook helemaal onder. Het waskussen vol, de grond ook helemaal vol... Een wreed zicht hoor. Gelukkig kwam tom net thuis en heeft hij direct mogen helpen om gans dat boelke op te kuisen. Yentl laat het niet aan haar hart komen hoor, ze ligt hier nu lekker te snoezen. Het was toch komiek hoor, vanaf nu dus ons schijterke. Dat heeft ze van haar papa hoor!

2 weken oud!

Wat gaat het toch snel. Vandaag is Yentl al 2 weken oud. Ik ben het ondertussen al zo goed gewoon en kan haar geen seconde meer missen. Zou me zelfs niet meer kunnen voorstellen dat ze hier niet is. Stillekes aan begin ik een mooie routine te krijgen. Ik doe al eens den afwas, ben aan mijnen strijk en plooi begonnen. Want den stapel werd ook alsmaar groter en groter. Af en toe een beetje opruimen maar de meeste tijd gaat toch naar de verzorging en vooral dan de voedingen van Yentl. Ze drinkt super goed en veel, maar dat duurt dan ook een tijdje. Ik heb zelf het gevoel dat ze al een groeispurt heeft, ze wil dus constant drinken. Ik laat het haar dan ook toe, want dat hoort er nu eenmaal allemaal bij. Ze slaapt ook super goed, maar wil haar mama wel bijna altijd voelen... Ze kruipt echt dicht tegen me aan en moet me vooral snachts altijd voelen. Ik zit daar niet mee, maar toch naar de toekomst toe zal ze in haar eigen bedje moeten slapen en niet meer dicht tegen mij aan.

Ik heb gisteren een nieuwe tuut gekocht, haar 3de al... Want Yentl duimt!!! Ik heb dus liever een tuut want die kan je later afpakken. Maar haar duim is zoooooo lekker. Is heel schattig om haar bezig te zien, en vooral dan dat kleine vingertje rond haar neusje. Ik probeer dan haar duim uit haar mond te trekken maar vanaf ze kan steekt ze haar duim terug in haar mondje. Tom heeft ook geduimd... dus ik zal nog veel met mijn tuutjes mogen afkomen, ze zal waarschijnlijk blijven duimen. We zien wel, toch blijf ik proberen met een tuut. Zo vlug geef ik toch niet op hoor.

Kind en gezin op bezoek.

Gisteren was het zover, de kinderverzorgster van Kind en Gezin op bezoek. Al om half 9 smorgens... Heel vroeg dus voor ons, want normaal gezien slapen wij nog. Ditmaal waren we al opgestaan, wel nog alletwee in pyama. Yentl komt goed bij en was net aan het eten. De kinderverzorgster zag ook dat de borstvoeding heel goed gaat. Ik heb mijn eerste afspraken gekregen voor de concultaties. De eerst valt op 16januari voor de gehoortest. Yentl moet dan wel slapen, je zal zien net dan zal ze klaarwakker zijn. De volgende concultatie is op 29januari, dan moet ze bij de kinderarts. Nu ik ben er nu al gerust in, want ons meisje doet het super goed. Verder kon ze niets aanmerken, juist het navelke. De kinderverzorgster denkt dus ook aan wat wild vlees. Ik moet haar naveltje nu mooi bloot laten en laten uitdrogen. Als het 'worstje' morgen niet weg is moet ik naar een vroedvrouw bellen en die zal dan eens komen kijken. Als het moet dan kan ze het aanstippen met een bepaald product en trekt het weg. Ik hoop nog altijd dat het vanzelf wegtrekt, maar ik vrees dat ik morgen toch zal moeten bellen. Niets om ons ongerust te maken, we zien morgen wel. Maar ik wil wel dat ze een mooi naveltje heeft, dus goed opvolgen is de boodschap.

Eerste keer paniek...

Paniek is een groot woord maar het was toch de eerste keer dat ik niet wist wat te doen en de tranen in mijn ogen stonden. Want je bent toch verantwoordelijk voor zo'n klein mensje en ook al is ze nog maar een week bij ons, toch kan je haar voor geen geld meer missen.

Op 31december, ik deed haar pampertje af en zag dat haar naveltje een klein beetje gebloed had. Niets ergs maar het viel me toch op. Ik zeepte haar in en stak haar in haar badje. Ik keek naar haar naveltje en het was net alsof er een klein beetje wild vlees aan haar naveltje zat... Tom kwam ook direct kijken en hij zo van je vertrouwd het niet he... Ik wist echt niet wat te doen. Ik heb haar uit haar bad gehaald en direct aangekleed. Ik ben dan bij mijn mama gaan vragen wat ik moest doen en zij raadde me aan als ik het niet vertrouwde om naar den dokter te gaan. We zijn dan naar de vroedvrouwenpost in het ziekenhuis gegaan en daar hebben ze eerst haar naveltje ontsmet. De vroedvrouw kon het stomke dat er nog aan ging helemaal ronddraaien en verzekerde mij dat het geen wild vlees was maar navelvocht. Nu moet ik het elke dag ontmetten en goed afplakken.

Op 1januari toen ik haar ververste en eens keek zag ik dat het er helemaal af was. Ik ben toch blij hoor, want dat stomke... Je moet er toch voorzichtig mee zijn he.
Nu gaat alles goed, het ziet er mooi uit en zal wel verder mooi genezen. Ik volg het sowieso goed op.

Het was toch verchieten...