Sinds maandag ben ik begonnen met Yentl te laten wennen aan een tuut. Ze pakte ze maar af en toe en het was absoluut niet gelijk welk soort ik haar gaf. Dikwijls wurgde ze de tuut dan uit want die siliconen is ze niet gewoon. Tegen dinsdag nam ze 1tuut en kon ik haar op die manier ook troosten. Woensdag zat er een pakje in de brievenbus voor Yentl van Carla, namelijk 3 tuutjes met Yentl haar naam er op. Wat was ik blij dat ze die tuutjes ook nam. Ondertussen tuut ze bijna constant maar ik geef er niet om, ze word er moe van en zo kan ik haar ook al eventjes alleen laten. Anders neut ze als ze wakker is en om den duur krijst ze echt. Dan moest ik haar pakken en zuchte ze eens goed van eindelijk mama je pakt me toch. Maar zo kan ik niets doen in het huishouden!
1 opmerking:
Ik ben heel blij dat Yentl haar mooie naamtutjes wil. Hopelijk heeft ze er nog veel plezier van.
groetjes,
Carla
Een reactie posten