Een week oud!

Vandaag is Yentl al een week oud. Als ik op die week terug denk is het gewoon supersnel gegaan allemaal. Je beseft het gelijk niet zo goed en je staat er echt niet bij stil. Je bent het allemaal zo snel ook gewoon en je past je aan aan haar ritme en routine. Deze ochtend om half 7 werd ik pas door haar gewekt. Amai ik heb bijna 6uur aan 1 stuk geslapen. Hog das gewoon super he. Ze lag mooi te slapen in haar wieg maar ik hoor dat ze ondertussen wakker geworden is. We gaan haar dan verversen en een lekker warm badje geven. Dat zal haar goed doen. Er is vandaag weer veel gepland. Meer nieuws volgt later

De eerste dagen thuis

Ondertussen hebben we onze 4de nacht thuis geslapen.

Eens een update:

Dag 1: 27 december 2008
Tom was om tegen 12uur in het ziekenhuis. Alles was gepakt en gezakt en stond klaar. Amai ze hij is 3x over en weer naar den auto moeten gaan. Yentl was mooi aangekleed en ik heb mijn laatste maaltijd in het zienhuis gegeten. Ze hadden haar smorgens eventjes meegenomen voor haar hielprik. Ik was wel blij dat ze terug bij mij was. Het heeft maar een 20minuutjes geduurd maar die duurden wel heel lang. Het was de eerste x dat mijn meisje weg was bij mij. Tegen 14uur is er nog iemand geweest om wat wat info te geven over anticonceptie en dan mochten we naar huis vertrekken. Yentl heeft er niet veel van beseft van haar eerste rit in de auto. We zijn dan eerst langs dreambaby gereden want ik had nog het één en het ander nodig om haar thuis te verzorgen. Daarna zijn we nog even langs de bomma en bompa gereden om dan tegen een uur of 5 in wachtebeke te komen. Daar stond al bezoek te wachten om haar te bewonderen. Tegen een uur of 7 savonds lag mijn meisje op haar gemak te snoezen.
De voedingen gingen goed en we konden aan onze nieuwe routine beginnen werken.
We zijn tegen een uur of 1 in ons bed gekropen met Yentl tussen ons in. Want het is toch zo koud op onze slaapkamer. Ik heb die nacht heel goed geslapen, tom die heeft een ganse nacht naar zijn dochter liggen kijken en luisteren. Yentl keek terug met haar grote ogen. Het was ook allemaal zo nieuw voor haar.

Dag 2: 28 december
Yentl werd wakker tegen een uur of 5 smorgens. Heel mooi vond ik dat, eerst in het bed haar gevoed en dan opgestaan zodat de papa nog wat kon slapen. Ze heeft niet meer geslapen en om half 9 heb ik haar nog eens gevoed. Tegen 10uur haar eerste badje thuis en daarna sliep ze weer mooi tot 11uur. Dan begon ze terug wat te trunten en kreeg ze gelijk terug wat honger. Terug een voeding en het smaakte haar heel goed. Ze heeft dan geslapen tot half 7. Terug een voeding, vers pamperke en ze bleef wakker en maar rondkijken en luisteren. Heel raar eigenlijk want in het ziekenhuis sliep ze gans de middag en avond en nu is ze al heel veel wakker geweest. Zou dit het begin van de routine zijn? We wachten nog wat af en zien wel. Tegen half 9 ben ik haar dan terug beginnen voeden en ze bleef drinken tot 22uur. Het smaakte haar zo goed. Af en toe viel ze int slaap maar als ik haar van de borst wou nemen begon ze weer te drinken. Ik zat op mijn gemak dus liet ik haar doen. Om 24uur zijn we gaan slapen, terug met Yentl tussen ons in. Ze heeft dan eerst nog wat liggen drinken om dan mooi te slapen. Zalig gewoon dat kleine meisje bezig te zien.

Dag 3: 29 december
Om half 6 was ze daar en de mama die is ook direct wakker. Direct aan de borst en drinken dat ze deed. Dan samen opgestaan vers pamperke en verder drinken. Het gaat goed de borstvoeding, ik heb er totaal geen problemen mee. Hopelijk blijft het zo goed gaan. Om half 10 was ze daar weer, maar ik heb haar eerst een badje gegeven, dan is het krijsen want ons poppemieke word niet graag uitgekleed. Ook om te verversen is het af en toe een strijd. Dan zet ze haar keel open en is het huis hier te klein. Maar ja het moet he, ik wil niet dat haar poepje open gaat liggen. Dan vlug in het warme water en dan is ze terug stil. Na haar badje haar inwikkelen in de lekker warme handdoek en dan bekijkt ze mij zo met haar grote ogen. Ik moet haar dan nog insmeren en dat moet ik goed doen want ze heeft een heel droog velleke. Vlug pamper terug aan en dan de kleertjes. Tegen dan is ze helemaal stil geworden. Haar haartjes mooi borstelen want ons poppemieke moet er pico bello uitzien. Het is ook zo'n schatje. Na haar badje heeft ze nog wat gegeten om dan int slaap te vallen tot 16h. We zijn na haar voeding naar gent gereden om haar aan te geven. Daarna vlug het shoppingcenter binnen om nog wat kleertjes te kopen. Want ze is toch wel heel klein hoor. Mss door de buitenlucht dat ze zo goed doorgeslapen heeft. We zijn smiddags bij pepe bas geweest daar heeft ze dan haar voeding van 16uur gekregen. Na de voeding vers pamperke en slapen dat ze deed. Wij zijn daar blijven eten en het smaakte mij enorm. Om 19h terug richting wachtebeke en savonds kwam er nog bezoek. Ook marraine valérie kwam eens langs en den bompa en bomma wouden haar ook nog eens zien. Iedereen is direct verliefd op ons poppemieke. Maar ja dat verwonderd mij niet ;-) Om half 11 savonds heeft ze nog eens goed gegeten en daarna zijn we terug ons bed ingekropen. In het bed ook nog wat liggen drinken om dan int slaap te vallen.

Dag 4: 30 december
Om half 6 was je daar. Niet huilen neen, een beetje trunten en tjokken op je handje. Je had honger, dus mama zette haar recht en direct begon je goed te drinken. Ik geniet echt van die momenten. Dan voelde ik dat je pamperke goed gevuld geraakte en tegen 20 voor 7 zijn we opgestaan. Eerst een verse pamper en dan nog wat verder drinken. Om half 9 zijn we samen int slaap gevallen in de zetel. Om half 11 ben ik dan wakker geworden want je papa ging eerst nog langs de ziekenkas om alles in orde te brengen. Tegen 11uur was ook jij wakker. Dan mocht je eerst nog eens goed drinken en om 12uur was je marraine daar terug. Ondertussen kwam ook je papa terug thuis en hij had vanalles mee. We hebben je meegroeistoel gekregen van de mutualiteit. Nu kan je daar nog niets mee doen, maar later zal je er nog veel plezier aan hebben. Dan mocht je in je bad en na je bad is de mama haar ook vlug gaan wassen en aankleden. We zijn dan nog vlug eens naar de winkel gegaan want dat was echt nodig. Jij in je grote buggy, je zag je met moeite liggen. Terug thuis gekomen vlug wat eten en dan jij ook je voeding om 15uur. Er is nu echt al een routine, je eet goed en je komt zo ongeveer om de 4uur. Maar af en toe wil je gewoon de borst als fopspeen hebben. Maar dat mag in feite niet he. Savonds zijn de bomma en bompa met je tantes Laurence en Danièlle nog langs geweest. Iedereen zegt dat je al zoveel veranderd bent... Wat gaat het eigenlijk toch super snel allemaal.

De eerste foto's

De eerste kennismaking :-)

Yentl werd onmiddelijk op mijn buik gelegd. Direct begon ze te zoeken naar de lekkere melk. Hog ze was zo klein, is ze nu ook nog hoor. Maar dat eerste moment had ik zeker zoiets van zo klein... Ik werd nog verzorgd aan mijn knip, want ja ondanks met haar 49cm en 2,700kg heb ik toch een knip gekregen. Die heb ik op dat moment niet gevoeld, nu des te meer. Maar dat laten we terzijde. Als ik naar haar kijk dan denk ik daar al lang niet meer aan. Na een uurtje lekker bij mij te liggen werd ze meegenomen voor haar apgarscore te bepalen, een 9 op 9. Beter kan niet he. Toen mocht ze voor den eerste x bij haar papa gaan. Tom was helemaal in de wolken en nu nog, hij is zo fier op zijn kleine meisje en op mij ook. Want hoe zwaar het in het begin ook was voor mij, de papa's staan er bij en kijken er naar. Maar verder dan ons steunen kunnen ze weinig of niets doen.

Ik heb me dan gedoucht en mocht direct in een ander bed gaan liggen. Yentl in mijn armen en we werden naar onze kamer gebracht. Ik heb haar direct de borst gegeven en dat ging van in het begin super goed. Ik was amper een half uurtje op mijn kamer en er werd al op de deur geklopt, het eerste bezoek mijn mama, papa en zussen. Beetje later kwam mijn nonkel en nichtje binnen om de foto te trekken voor het kaartje. Daarna tom zijn mama met Jackie, ook Tom zijn papa en Oma Griet kwamen langs, pepe bas, tante evy en nonkel Anthony. Het was allemaal zo nieuw zo veel zo ... tja heel veel voor mij.

Ik was blij toen ik eindelijk kon slapen... Alleen dacht Yentl daar een beetje anders over. Snachts is het heel leuk om mama wakker te houden...

Morgen het vervolg, nu ga ik rusten en genieten van mijn mooie dochter.

Yentl, ons klein poppemieke is geboren!

Maandag 22 december,

In de namiddag begon ik toch af en toe een wee te voelen. Niet pijnlijk maar toch goed voelbaar. Tegen dat ik eigenlijk goed en wel besefte wat het echt was kwamen ze toch al om het half uur op. Het was zo raar ik voelde me nog zo goed en zag het totaal nog niet zitten om te bevallen. Maar ja, tegenhouden dat gaat niet he. Die avond ben ik in de zetel int slaap gevallen. Tom heeft me daar laten liggen en is in ons bed gekropen. Ik ben midden in de nacht wakker geworden en bleef de weeën toch goed voelen. Dan maar nog een beetje kindjessuiker verder afwerken. Ik moest me toch met iets bezig houden

Dinsdag 23 december,

Tom stons ineens rond kwart na 9 bij mij beneden. Ik was net even ingedommeld want zo een nachtje weinig of niets slapen dat is echt slopend. De weeën komen zo de 20minuten. Die middag zijn we nog kerstinkopen gaan doen en eens bij mijn broer langs geweest. Daarna nog wat kleine boodschappen en bij mijn mama en papa op bezoek. Papa heeft me dan nog gezegd maar meiske toch het moet nog veel erger worden... Ai en deze weeën voelde ik toch al een stuk beter dan die van gisteren... Dat beloofd!

Thuisgekomen ben ik toch nog int slaap gesukkeld. Na een uur werd ik wakker door een echt wel heel pijnlijke wee. Het was ondertussen toch al half 8 in de avond. De weeën werden erger en erger. Tegen 1uur hield ik het bijna niet meer uit. Zo'n pijn dat kon ik niet blijven verbijten. Tom heeft dan naar de materniteit gebeld. Ik mocht me op het gemakje klaarmaken en afkomen. Ze gingen me aan de monitor leggen en dan beslissen wat en hoe... Zo spannend, de tocht naar het ziekenhuis was slopend. Daar kwam gelijk geen einde aan. Tegen 2uur waren we in het ziekenhuis, ik mocht me direct installeren en de monitor werd ingeschakeld. Na een half uur kwam de vroedvrouw kijken. Hog de weeën moeten nog erger worden ze zijn blijkbaar wel pijnlijk maar niet regelmatig genoeg. Ze voelde eens en ik had nog maar 2cm opening... Ik mocht blijven liggen, moest proberen wat te slapen en om 6uur ging ze nog eens de monitor aansluiten. Als er dan nog niets veranderd was dan moest ik terug naar huis. Dit waren de ergste 3uur uit mijn leven...

Woensdag 24 december,

Om 6uur kwam de vroedvrouw de kamer terug in... Ik liep al een half uur rond want anders kon ik de weeën echt niet opvangen. Ze keek me aan zo van gaat het? Ik moest me terug neerleggen maar dat ging echt niet. Dus haalde ze de draadloze monitor boven, die werd op mijn buik geplaatst en terug moest ik nog een half uur zo doorgaan. Na 20minuten echt afzien kreeg ik het bijna... Ik hield dit onmogelijk nog langer vol. Wat was ik blij toen ze terug binnenkwam en zag dat de weeën heel regelmatig waren, ze voelde eens 5cm opening. Het is begonnen... Ik vroeg onmiddelijk een epidurale en tegen 7uur zat die mooi in mijn rug. Blij dat ik was, ben mooi stil blijven zitten en ik voelde de verdoving onmiddelijk. Zalig gewoon, maar toen vielen ook de weeën stil. Om 11uur heb ik dan gebeld en de vroedvrouw heeft me dan weeënopwekkers gegeven. Tegen 11.30 had ik volledige onstluiting. 20voor 12 lag ik helemaal klaar en begon ik aan mijn eerste perswee. In 12x persen is ons Yentl geboren, hog het was echt zo mooi allemaal. De pijn vergeet je idd helemaal na de geboorte, ikzelf was ze al vergeten toen mijn ruggeprik werkte. Zalig om ze te bevallen.

40 weken

Bijna is het zover en zal je je kindje in je armen houden. Je baby ligt wacht alleen nog op het startsein. Zijn beenderen zijn soepel en kunnen zich gemakkelijk aanpassen aan de vorm van het geboortekanaal. Dankzij de fontanellen (de openingen tussen de schedelbeenderen) kan ook het hoofdje zich versmallen tijdens de tocht naar buiten.


Gisteren hebben we nog vlug een nieuwe kerstboom gekocht. Aangezien we spijtig genoeg niet in het nieuwe huis wonen wou ik het hier toch ook een beetje in kerstemming brengen. De kadootjes gekocht maar ik moet er nog een paar inpakken. Ik vrees echter dat dat een taak voor Tom zal worden. Gisteren namelijk heel pijnlijke weeën beginnen krijgen. Ze kwamen met momenten echt om het kwartier. Tom super nerveus en toekijkend hoe ik de pijn verbeet. Khad eigenlijk met hem te doen want hij zit er maar hulpeloos bij. Ben dan eindelijk int slaap gevallen in de zetel. Daar ben ik dan tegen een uur of 4 wakker geworden en nu komen de weeën terug om de 20minuten. Verder ben ik ondertussen mijn slijmprop aant verliezen, hopelijk breken mijn vliezen vlug zodat het goed doorzet. Het doet me nu al geenen deugd die weeën. Ik ben vandaag exact 40weken zwanger en wie weet straks echt mama... Ik kijk er wel enorm naar uit. Spannend is het nu, heel erg spannend...

Deze nacht

Dacht ik echt dat het ging gebeuren... Ik had gisteren zoveel pijn aan mijn rug en kon nog amper stappen. Den druk op mijn bekken was echt heel erg. Ik ben toch in mijn bed gekropen en kijk ik heb goed geslapen. De baby is terug heel rustig en meer dan afwachten kan ik niet doen. Staks nog wat opruimen en bedje opmaken voor de baby. Nog voor de laatste x dit jaar naar de voetbal gaan kijken, hopelijk winnen ze.

Controle 19/12

Om 10.20h moest ik er zijn. Tom was ditmaal ook van de partij. Je weet maar nooit he.
Mijn rust had goed geholpen. Er was eigenlijk niets veranderd buiten de week ervoor. Dus ik moet toegeven het rusten heeft er veel goeds aan gedaan. De gyn haalde er zijn kalender bij en begon zo wat te tellen... Want volgende week zijn er geen concultaties wegens de feestdagen. Dus ik moet niet gaan, wel verwacht hij dat ik met kerst zal bevallen en ergens heb ik dat ook altijd wel gedacht. Maar we zien wel he. Schiet de bevalling niet in gang voor 28/12 dan moet ik me die dag rond 11h aanmelden op het bevallingskwartier. Hij is dan van wacht en wil me dan nog eens goed controleren en aan de monitor leggen. Zal dan ook al 41weken zwanger zijn en dat loopt toch wel op het uiterste. Nu we zien wel maar ik hoop tegen dan wel al bevallen te zijn. Afwachten nu en dat is toch wel met momenten heel ambetant... Je durft zoveel niet meer te doen, zie dat mijn vliezen breken...

Nog 2 nachten

Ik waggel hier nog rond, en vandaag is het echt wel waggelen. Ik heb last van mijn bekken. Doet echt heel veel pijn bij het stappen. Ik denk ook dat ik een bronchite heb, das heel wat minder hoor. Want doet echt veel pijn aan mijn middenrif en als ik dan nog eens moet hoesten... Bbbbrrrr niet goed. Ik twijfel om naar den dokter te gaan, maar ik mag toch geen medicamenten nemen en een briefje voor het werk dat hoeft ook al niet. Verder gaat het goed met mij, ik moet me nog minimum 2nachten inhouden en ik ga dat uithouden. Ik ben er ergens zeker van dat ik mijn weken zal uitdragen en wie weet ga ik wel over... We zien wel vrijdag bij de nieuwe controle.

39 Weken

De darmen van je baby hebben zich gevuld met een groen-zwarte ontlasting (meconium). Deze werd gevormd door een mengsel van gal, cellen uit de darmen en "afvalstoffen" uit de spijsverteringsklieren. Tijdens de eerste 2 dagen na de bevalling, komt deze eerste stoelgang naar buiten.

Nu komt het pas echt dichter en dichter. Vandaag ben ik officieel in zwangerschapsverlof. Ik ben heel blij dat ik dat gehaald heb. Ik voel nog niets, geen harde buiken. Ik heb echt niet het gevoel dat het voor elk moment kan zijn. Nog minimum 3nachten uithouden...

Nog 4nachten

Ik ben aan het aftellen, ik moet me namelijk nog 4nachten inhouden van Tom. Dan begint het bouwverlof en als me dat lukt krijg ik een super mooie kado van zijnen baas. Ik heb een ganse dag lui in de zetel gelegen, niets gedaan. En voel me nog zo moe en lui. Is niet normaal voor mij maar zal ook wel door mijn valling komen. Ik voel me echt grieperig, een zere keel, sinussen verstopt en nen hoest... Niet plezant hoor. Hopelijk is het over tegen dan onze baby geboren word. Heb wel nog niet veel beweging gevoeld vandaag... Is heel raar want gisteren was het constant gestamp vanbinnen. Straks een warm badje nemen en dan zal de baby wel terug wakker worden, is meestal wel het geval.

Volle maan

De volle maan is ondertussen voorbij... Ik heb er ook wel eventjes aan gedacht van sebiet komt de baby nu. Ik ben niet bijgelovig, maar het kan nu werkelijk elk moment gebeuren. Ik hou me wel heel erg koest sinds mijn controle van vrijdag. Ik wil en mag absoluut nog niet bevallen. Vrijdag begint het bouwverlof en als het vrijdag niet begint mag en kan ik me zaterdag nog eens goed laten gaan in ons huis. Ik ben zaterdag wel naar het nieuwe huis geweest, maar mocht absoluut niets doen. Ik werd goed in het oog gehouden door Tom en Anthony. Man man dat was niet plezant hoor. Ik heb er zelf een serieuze valling aan over gehouden. Is niet plezant nu mijn buik zo laag zit. Voor de rest gaat het wel, tot nu toe... Ben zelf ook benieuwd hoelang ik het volhou om gewoon in mijnen zetel te zitten...

Controle 12/12

Op controle geweest en wat ik dacht is nu wel werkelijkheid geworden. Ik heb teveel gesleurd en gedaan. Mijn buik zit nu heel erg laag en ik voelde wel al dat er wat verander was. Mijn baarmoederhals is nu volledig verweekt en ik heb een vinger opening. Als ik het nog een week wil ophouden dan moet ik me nu wel heel erg koest houden. De baby is volledig ingedaald en zit klaar om geboren te worden.
Ik hou me nu enorm koest, ale gisteren toch al. De gyn wou niet teveel meer toucheren want hij voelde het hoofdje mooi zitten en als hij teveel zou voelen zouden mijn vliezen wel eens kunnen breken. Heb wel het compliment gekregen een heel erg mooie, strakke buik te hebben. Ik heb blijkbaar goeie buikspieren (had ik die wel?)

Ik stop nu met sleuren en heffen, het meeste is nu toch verhuisd. Straks ga ik met nonkel Anthony onze tvkast ophalen en moet ik kijken hoe hij ze in elkaar zet. Ik mag ze wel opvullen. Verder zal ik wel nog wat poetsen en opruimen maar niet meer op mijn knieën rondkruipen en bukken en heffen en sleuren... Ja, ik ben en blijf een bezige bij. Heb op die week verlof al heel veel gedaan, maar je wilt meer en meer doen. Das nu echt die nesteldrang. Maandag bel ik om te vragen wanneer ze de gasaansluiting komen doen en dan pas zal ik gerust zijn. Hopelijk nog volgende week, dan zal alles mooi klaar zijn en komt onze baby ineens in de koewacht thuis. Ik hoop het echt, een nieuw leven voor ons alledrie.

Nu pas worden het heel erg spannende tijden... Moet toegeven de zenuwen beginnen toch wel wat op te komen.

Nesteldrang?

Ik voel me vandaag niet zo best. Mijn keel doet pijn en slaap terug maar half en half. Nu gelukkig hoef ik niet op te staan en kan lekker blijven rusten. Maar ik wil nog zoveel mogelijk klaar hebben voordat ik werkelijk moet bevallen. Nog een weekje wil ik zeker dat de baby blijft zitten. Alles is grotendeels geregeld en dan is Tom ook thuis. Denk dat moest ik hem zo moeten opbellen van het is zover dat het helemaal paniek zou zijn. Straks nog eventjes wat dozen verhuizen, niet te zware want mijn buik is op een week enorm veel gezakt. Ja, ik beken heb weer veel te veel gesleurd en gedaan. Maar ik wil echt alles in orde hebben. De babykamer zit bijna helemaal in elkaar, ik ga sebiet er nog eens opruimen.

Deze middag ga ik om de nieuwe tvkast. Ale is een volledig wandmeubel. Mijn broer gaat mee om alles in de auto te laden. Vanavond als we nog tijd hebben ze mss al plaatsen ook. Zou ik echt super vinden want dan begint het pas echt allemaal in orde te komen. Een echte thuis word het dan, dat is toch het geene ik wil. Nu nog de gas en ik spring een gat in de lucht... Duimen dat die volgende week aangesloten word.

Week 38

Je baby komt nu nog zo'n 28 gram per dag aan. De donshaartjes verdwijnen steeds meer en meer, en hij probeert al te ademen. Soms krijgt hij hierbij vocht in de luchtpijp en dan voel je dat hij de hik heeft.

Ik voel me super goed. Ik slaap enorm goed en heb hopen energie. Elke dag verhuis ik een stukje meer en meer en het huisje word meer en meer een echte thuis. Het is super leuk en Tom zei gisteren ook zo van hier gaan we toch graag wonen he. Zo rustig en we zitten dan samen in de keuken rond te kijken en alletwee met zo'n troste smile op ons gezicht. En of dat ik daar graag ga wonen. Het heeft ons als koppel echt gemaakt. Ik mag het ook wel eens zeggen, ik ben echt trots op mijn ventje en kijk er enorm naar uit om met de baby daar thuis te komen.

Controle 04/12

Nu ik wekelijks op controle moet gaan moet ik toch toegeven dat ik veel geruster ben. Niet dat ik me zo veel zorgen maakte maar nu weet ik toch zeker dat alles goed met je gaat.

Lieve Uk van mij (en je papa natuurlijk ook) je ligt ondertussen terug mooi met je hoofdje naar beneden. Terug draaien zit er nu echt niet meer in. Daar ben ik blij om. Toch een geruststelling voor de bevalling. Bloeddruk was weer mooi zoals ervoor, 10 op 7. Ik ben een kilo afgevallen dus staan we terug op 15kg bijgekomen wat ik persoonlijk wel heel mooi vind.
Mama’s buik is gemeten en ze kwamen op 30cm uit. Een mooi rond tonneke is het geworden.
De gyn kon me ook meedelen dat mijn baarmoederhals helemaal verweekt zit, maar er was nog geen opening. Oef ze, want ook al ben ik zo nieuwsgierig naar je toch mag je nog eventjes warm in mijn buikje blijven zitten. Je kan daar nog eventjes goed groeien.

Volgende week vrijdag moet ik terug op controle, dan zitten we al aan 38weken en half.

Nog 1dag werken...

Oh wat doet dat toch raar. Ik heb zo naar dit moment uitgekeken en nu voel ik me niet blij maar ook niet triestig. Kan het niet beschrijven. Nu werk zal ik nog genoeg hebben met alles klaar maken, maar toch. Niet meer elke dag uit mijn bed komen, mijn badje in, proberen mijn haar deftig leggen. Want ik moet wel toegeven, alles gaat een stuk trager en niet altijd met evenveel goesting. De vermoeidheid die is nu wel op zijn ergste, ik ben dus blij dat ik donderdag pas om half 11 in het ziekenhuis moet zijn. Ik heb vandaag ook echt het gevoel dat ons Ukje aan het zakken is. Heb pijn en waggel al een ganse dag rond. Straks leg ik me in het zetelke en kom er niet meer uit. Het zal me goed doen. Ik moet ook wennen aan de gedachte dat vanaf nu de baby elk moment kan geboren worden... Spannend maar anderzijds heb ik ook gelijk wel nog een beetje schrik. Het komt goed, dat ben ik zeker...

Week 37

Het is normaal dat je je baby wat minder voelt bewegen, er is immers maar weinig plaats meer. Ben je toch ongerust, bel dan je dokter, in de meeste gevallen kan hij je geruststellen. Een baby geboren tussen 37 en 42 weken, beschouwt men al "a terme", op tijd dus. Wordt hij voor 37 weken geboren, dan spreekt men van een prematuurtje.

Controle 27/11

Vandaag terug op controle geweest. Alles was in orde, bloedddruk beetje gezakt en de baby zit nog mooi hoog. Verder was alles in orde, het moest wel allemaal heel snel gaan want hij moest vlug naar boven. Tis daar gelijk heel erg druk aant worden. Hij heeft dus niet gevoeld of de baby goed ligt. Ik zal het zeker volgende week op controle nog eens vragen. Het zal dan mijn eerste dag vrij zijn Joepie niet meer werken. Moet maar om 10.30h gaan, kan ik mss wat langer slapen of toch blijven liggen. Dat zal me zeker goed doen, want ik slaap echt mega mega slecht nu. Vannacht lag ik terug om 4h naar het plafond te staren... Val dan terug int slaap en dan die verdomde wekker... Nog ff tanden bijten, we zijn er bijna.

Week 36

Je baby is er nu bijna aan toe om geboren te worden, alleen zijn zijn longetjes nog niet helemaal klaar.
Rond deze tijd daalt je baby in, wat wil zeggen dat je weer wat meer plaats krijgt voor je maag en longen. Misschien moet je nu terug meer gaan plassen, omdat je baby na het indalen lager in je buik komt te liggen en zo tegen je blaas kan drukken

Controle 20/11

Terug op controle. Een volledig uur heb ik op die slechte stoelen zitten wachten. Amai ze wat was me dat een marteling. De prof was opgeroepen voor een geboorte. Kan hij natuurlijk ook niet aandoen.

Mijn bloeddruk was toch wel veel gestegen, dus vanaf nu moet ik elke week op controle. Ik zit er zeker niet mee in, integendeel. Moest er iets niet goed zijn dan ga ik liever een x extra op controle. Ook was hij niet meer zeker of de Baby nog met het hoofdje naar beneden ligt. Volgende week donderdag zal hij uitgebreid voelen, twijfeld hij dan nog dan word er toch een extra echo gemaakt om te bevestigen hoe de baby ligt. Als de baby in stuit ligt zal hij proberen om het te draaien via mijn buik. Ik maak er nu geen spel rond we zien volgende week wel. Voor de rest was alles in orde. De baarmoederhals nog mooi toe en niet verweekt dat hoopte ik toch wel echt.

Volgende controle 27/11

Week 35

Je baarmoeder bereikt haar hoogste punt, dat wil zeggen dat je maag en longen steeds minder plaats hebben. Je kan dan ook last hebben van maagzuur en/of kortademigheid.
Je baby is volop bezig met zijn vetlaag verder op te bouwen.

Week 34

Je baby's huidje wordt steeds soepeler en roziger. Hij knippert met zijn oogjes en kan licht en donker al goed onderscheiden.
Hij drinkt vruchtwater, wat goed is voor de ontwikkeling van z'n maag en darmen.

Week 33

Normaal gezien ligt je baby nu met zijn hoofdje naar beneden, klaar om geboren te worden. Hij heeft niet veel plaats meer, zodat zich nu nog omdraaien quasi onmogelijk is. Men veronderstelt dan ook dat hij zo zal blijven liggen tot aan de bevalling.

Controle 30/10

We zijn eindelijk nog eens op controle geweest. En ditmaal nog eens met echo. Oh het was zoooooo lang geleden dat we je nog eens mochten bewonderen. Maar wat ben je ondertussen heel veel gegroeid.

Hoofdomtrek 28cm
Buikomtrek 26cm
gewicht 1,7kg

Deze meetingen komen mooi overeen met het gemiddelde, dus wij zijn er gerust in.
Verder was ook alles in orde, vitamientjes gaan goed binnen, bloedtoevoer werkt goed.

Nu kijken we wel nog meer naar je geboorte uit... Nog eventjes wachten.

Volgende afspraak 20/10

Hoi!

Hier eens een berichtje rechtstreeks uit mijn mama's buik. Weten jullie dat mijn mama heel erg nieuwsgierig is naar mij en dat ze zich toch wel begint af te vragen hoe ik eruit zal zien. Hihihi grappig he, ik vind dat toch. Maar ze zal net als jullie nog enkele weekjes geduld moeten hebben. Ik vind het nu heel erg leuk om haar dus wakker te maken. Zij slaapt snachts nu nog minder maar volgens mij is het uur veranderd? Of heb ik het mis. Normaal gezien staat ze altijd mooi op hetzelfde uur op, en nu ineens blijft ze langer slapen? Ik versta er mij dus echt niet aan, dan begin ik maar lekker te schoppen tot ze wakker word. Ik voel ze dan eens porren en stamp naar hartelust terug. Ik weet dat mijn papa niet graag heeft dat ze dat doet, maar zelf vind ik het leuk op die manier te communiceren met haar. Ik heb het hier nog altijd heel erg goed in haar buikje al heb ik ondertussen niet zoveel plaats meer. Gelukkig kan ik al wringend me toch nog een beetje in een andere houding wringen. Dan beweegt alles heen en weer en ik denk wel dat dat te zien is langs den buitenkant aan haar buik. Ik hoop echt dat mijn kamertje klaar zal zijn, maar ik denk wel dat mijn mama en papa daar hun uiterste best voor doen. Ik vertrouw ze echt en weet gewoon dat het goed komt. Liefste mama en papa, ik ben ook benieuwd naar hoe het zal zijn bij jullie in de armen te liggen. Ik kijk er dus ook enorm naar uit. Nog eventjes en we zijn werkelijk met z'n 3kes.

Tot binnenkort, dikke knuffel van jullie kleine spruit.

Week 32

Op het eind van deze week is je baby zo goed als klaar, maar hij kan beter nog wat wachten met geboren te worden. Zijn onderhuidse vetlaag moet zich immers nog eerst verder vormen. Deze laag zal hem helpen zich warm te houden buiten de baarmoeder. Mocht hij nu geboren worden, zou hij dus nog steeds in de couveuse moeten.

Morgen zien we je eindelijk nog eens op een uitgebreide echo. Je mama en papa zijn zo benieuwd. Ben je veel gegroeid en vooral ook hoeveel ben je bijgekomen. Maar aan de schoppen te voelen zal dit wel in orde zijn.

week 31

Je baby ziet er al molliger uit. De donshaartjes en vernix beginnen vanaf nu langzaam aan te verdwijnen.
In de luchttakken van zijn longen vormt zich een cellenlaag, die een bepaald vocht gaat afscheiden. Dat vocht zal ervoor zorgen dat de longetjes niet inklappen, als je baby voor het eerst ademt na zijn geboorte.

Voor mijn kleine spruit

Ik zie hoe je moeders ogen stralen
De liefde heeft haar aangeraakt
Ik zoek een zin die kan vertalen
Wat jij in mij hebt losgemaakt

Slaap maar
En weet dat je welkom bent
We leven naar het moment
Dat jij hier bij ons zal zijn
Zorg maar dat je groter groeit
Voor ons heb je al een naam
Je wieg staat al bij het raam
Dus neem de tijd

Ik heb een signaal van jou gekregen
En luister hoe je hartje klopt
Ik voel je zo nu en dan bewegen
Wanneer je naar het leven schopt

Slaap maar
En weet dat je welkom bent
We leven naar het moment
Dat jij hier bij ons zal zijn
Zorg maar dat je groter groeit
Voor ons heb je al een naam
Je wieg staat al bij het raam
Dus neem de tijd

Slaap nu maar
En wacht op een goed moment
Je weet dat je welkom bent
Dus neem de tijd

Lyric, Marco Borsato

Week 30

Af en toe kun je een harde buik (soort wee) hebben, deze zijn normaal en masseren je baby.
De meeste baby's liggen al met hun hoofdje omlaag, is dit nog niet het geval maak je dan geen zorgen. Je baby heeft nog zeker 2 weken lang voldoende ruimte om zich andersom te draaien.

Ik denk dat onze baby nog in stuit ligt. Ben benieuwd naar de volgende echo, maar als ik zo aan de stampjes kan voelen dan ben ik het ergens wel zeker van.

Prenatale les: De arbeid

Gisteren zijn we naar onze eerste les geweest over de arbeid. Het was op de afdeling materniteit in het UZ. Snikheet was het daar maar dat moet wel met al die kleine babytjes die daar al geboren zijn. Af en toe hoorde je eentje huilen en dan krijg je nog meer het gevoel van het is bijna zover. We kwamen samen in de vergaderzaal en kregen drinken. Ale met andere woorden, we hadden niet tekort. Dan zijn we naar het bevallingskwartier gegaan. Daar was het nog warmer... amai, ik denk als ik daar enkele uren lig, dat ik al 5kg kwijt ben van het zweten alleen al. we kregen een rondleiding in de soorten kamers die er zijn. Er zijn 4 gewone bevallingskamers elk in een ander kleur. Elke kamer met een comfortabel bed voor de mama want je blijft de volledige bevallingsduur in die kamer. Ook aan de papa is er gedacht, een echte relaxzetel die volledig plat kan liggen. Dus moest Tom een dutje willen doen, dan kan dat. Al denk ik niet dat hij zal slapen! Er is een tv, nen douche, ... Naast de kamer is de ruimte waar de baby terecht zal komen als het geboren is. Daar word dan alles gecontroleerd, vingertjes en teentjes geteld en punten op 10 natuurlijk. We blijven normaal gezien tot een uur na de bevalling op die kamer. Dan alles inpakken en verhuizen naar de afdeling materniteit. Er is ook een kamer met bad, eerst wou ik in bad bevallen, maar nu weet ik het zo niet echt meer. Ik zal wel nog zien op het moment zelf. Ook de ruimte voor de keizersnede hebben we bezocht. Daar was het gelukkig wat koeler. Ook daar werd er uitgelegd hoe een keizesnede verloopt en hoeveel mensen er daarbij aanwezig zijn.... Amai, das de moeite een stuk of 15man staat er dan in die kamer. Van anesthesist met assistent en stagaire, 2vroedvrouwen en stagiare, kinderarts met assistent en stagiare, gyneacoloog met assistent en stagiare, er waren ernog een paar maar daar kan ik nu niet echt opkomen. Aja, en de papa ook he. Ale met andere woorden heel veel volk dus. Laat ons hopen dat dat bij mij niet het geval zal zijn. Er werd ook uitgelegd langs waar we binnen moeten komen en hoe alles zo'n beetje zal verlopen. Maar elke zwangerschap en bevalling is anders, dus we laten het allemaal een beetje zakken en zien wel op het moment zelf hoe alles zal verlopen. Tom vond het ook intersant om alles te weten en dan vooral dat we daar wel echt in goede handen zijn.

Nu afwachten tot de komst van onze kleine spruit he... Kijk er nu nog meer naar uit.

Week 29

De verhouding tussen je baby's hoofd en zijn lichaam zijn nu beter. Hij vult je baarmoeder al bijna helemaal. Als je erop let, zul je merken dat er al een duidelijke regelmaat in zijn bewegingen zit. De meeste baby's hebben immers al een eigen dag- en nachtritme.

Ja, en ik voel het enorm goed vooral dat dagritme dat Ukie snachts neemt! Maar anderzijds wat gaat het wel heel erg snel... Maar toch ik kijk er enorm naar uit om onze kleine spruit te zien en te vertroetelen.

Controle 09/10/2008

Terug op controle geweest. Er was terug geen echo, spijtig maar de volgende x wel en das al binnen 3weken. Alles zat nog goed dicht en nu zal het echt gaan beginnen. Dat zal nog wat worden denk ik, ben nu al aant aftellen. Buik word alsmaar groter en begint toch af en toe in mijn weg te zitten. Mijn gewicht is nog redelijk niet TE veel bijgekomen. Al piekt het wel als ik op de weegschaal moet staan. Als het zo verder verloopt zal ik zo ongeveer 15kg bijgekomen zijn aan het einde. Dus dat is nog te doen he. Maar toch... Moet me der nu niet druk om maken, dat zijn zorgen voor later en ik heb dan vanden eerst x mijn eerste goede voornemens voor 2009.
Ik kijk nu wel al enorm uit naar den 30ste oktober. Eindelijk zullen we onze kleine spruit nog eens in volle glorie kunnen bewonderen. Ben zoooooo benieuwd hoe groot en zwaar Ukie geworden is. Ik voel enorm veel in mijn buik, vooral snachts is het kermis. Heel leuk hoor, wel minder als je de volgende dag moet opstaan om te werken, dan is het minder leuk.

Volgende controle 30/10/2008

Week 28

Nu is je baby "officieel" levensvatbaar, wat wil zeggen dat hij het onder professionele begeleiding zou kunnen redden, als hij nu geboren werd. Ook moet je hem vanaf nu gaan aangeven op de dienst bevolking, in het gemeentehuis van de plaats waar hij geboren is.

Een weekje verlof, de eerste 2dagen uitgeslapen en eens overal gaan kijken voor een bad en alles wat er in een badkamer hoort te zijn. Amai dit gaat ons nog veel kosten. Maar het moet er allemaal zijn voor de komst van onze kleine Uk. Verder heb ik Ukkie 2dagen met moeite gevoeld, Tom werd al ongerust. Woensdag was het dan ineens kermis in mijn buik, zo neig is mijn buik nooit tekeergegaan. Tom heeft heel goed kunnen uitslapen, ikke ietske minder, maar kon overdag me ook wel voor een paar uurkes leggen. Dat compenseerd dan wel een heel pak.

De geboortelijst ligt klaar, de baby is aangegeven dus den achternaam is Caluwaert. Voor de rest zal er nog een klein beetje geduld moeten zijn, maar het einde is in zicht he.

Week 27

Dit is het moment waarop je baby voor het eerst zijn ogen opent. Zijn oogkleur is nu nog leigrijs, de definitieve kleur komt pas een paar maand na de geboorte te voorschijn.


Ik ben woensdag naar mijn huisarts gegaan. Een ganse nacht geen oog dicht gedaan en constant hard buik gehad. Daar dan nog eens bij dat mijn sinussen terug helemaal toe zaten en ik met moeite kon ademen. Het gaat terug gaan beginnen, de winter voor de deur en gans mijn hoofd vol met snot. Daar zie ik nu nog meer tegenop, want nu kan ik er weinig of niets aandoen. Mijn huisarts heeft me dan een briefje gegeven voor het werk. Ik heb niet veel meer gedaan dan rusten en slapen. Nooit gedacht dat me dat zo goed ging doen. Volgende week nog een weekje verlof. Zal ons nog beter doen.

Week 26

De huid van de baby is volledig ondoorzichtig geworden.
De vertakkingen van de luchtpijp worden nu al gevormd, maar de longen zelf zullen pas helemaal klaar zijn na de geboorte.

Wat is er toch veel beweging vanbinnen in mijn buik. Het is echt niet te beschrijven, mijn buik beweegt geen en weer. Het is zo leuk dat gevoel dat ik nu al kan zeggen dat ik dat gevoel nog zal missen.

Controle 11/09

Ik ben alleen geweest. Het is toch elke x een hele opgave voor Tom om der op tijd te geraken en het te regelen met zijn werk. Dus omdat het zonder echo was had ik hem gezegd dat hij niet hoefde mee te gaan. Eerst terug een gesprek, heel veel beweging vanbinnen. De baarmoederhals zat nog mooi toe en het hartje klopte heel erg hard. Dus alles in orde. Moet me minder zorgen maken, als de prof vind dat alles in orde is, moet ik hem daarin volgen. Hij zal het wel weten he. Maar toch, ik geniet van de stampjes en schopjes en kan me gelijk nog niet echt voorstellen dat ik bijna mama word.

Volgende controle 09/10

25ste verjaardag + 25weken

Vandaag is het mijn 25ste verjaardag en ben ik ook net 25weken ver. Binnen (hopelijk) minder dan 15weken houd ik zo een heel klein babytje vast. Oh, wat begin ik nieuwsgierig te worden naar hoe het eruit zal zien, wiens karakter Ukie heeft, naar alles zo'n beetje. Ik heb al een reactie gekregen van hug eigenlijk ben je wel nog heel jong he. Niet dat ik me dat echt aantrek, maar toch zet het me een beetje aan het denken. Ik denk niet dat er een leeftijd op moet staan. Als je je als koppel er alletwee klaar voor voelt, waarom zouden we dan nog langer wachten. Tom en ik zijn 6jaar samen, binnenkort verhuizen we naar ons huis. Het enige wat we als koppel nog kunnen doen is trouwen... Maar dat zie ik nog niet zitten, daar wil ik nog mee wachten tot onze eigen kindjes kunnen voorlopen. Ah, ik trek me niet veel aan voor die reacties, ik voel me der echt klaar voor om mama te worden en ik ben er zeker van dat ik het goed zal doen, maar ook tom zal een goeie papa worden/zijn. Ik laat me niet van mijn stuk brengen door bepaalde opmerkingen, we gaan voor alles ons hart en gevoel volgen en weten we echt geen kant meer uit. Dan bellen we wel naar de oma's want die hebben ervaring bij de vleet.

Genieten!

Iedereen zegt dat ik moet genieten en rusten. Ik probeer het echt, en geniet enorm van de schopjes en plofjes. Ukie is ook enorm actief, als ik op het werk zit (wel te werken, niet alleen zitten ;-) maar ook s'avonds in de zetel en als ik in bed lig. Als ik op het werk met mijn buik tegen mijn bureau zit dan begint Ukie te stampen, dus denk ik dat hij/zij dat niet graag heeft. Als ik thuis op het internet iets opzoek hier een berichtje plaats, dan lig half in de zetel met mijn laptop half op de schoot, half op mijn buik. Ukie heeft dat ook niet graag, dan word er echt gestampt tot de mama haaren laptop verzet. Eigenlijk wel komiek ze. Het zonlicht nog niet gezien maar toch al zo'n een karakterke, dat belooft! Mijn buik beweegt echt goed mee met al die stampjes en schopjes, Tom zegt wel dat hij dat niet kan zien, en dat ik me het voorstel maar ik weet wel beter hoor. Ook hij voelt de schopjes en stampjes heel goed. Daniélle heeft het vorige week ook goed gevoeld, haar oogjes blinkten nogal ze. Ook zij kijkt enorm uit naar de geboorte. Eindelijk niet meer de jongste en de kleinste! Nu is het haar beurt om een mamatje te worden, en ik ben het zeker dat ze dat goed zal doen. Al heeft ze wel haar bedenkingen bij de pamperkes verversen.

Na een emotionele week te hebben ga ik er terug voor. Ja de hormonen van een zwangere vrouw pppppfffff, kheb het er zelf soms moeilijk mee. De nesteldrang word alsmaar groter en ik wil echt alles in orde krijgen. Het zal ons lukken dat ben ik zeker maar dat er nog veel te doen is voor de geboorte dat beseffen we nu ook wel heel goed. Alles op zijn tijd zegt iedereen maar binnen 15weken houden wij wel ons Ukie vast... Ik kan het me nog moeilijk voorstellen en toch verlang ik er zo naar. Dit weekend gaan we echt ons werk ervan maken om een kamerke te gaan kiezen, en hopelijk ook bestellen. Want ik heb al gehoord van 8 tot 10weken wachten... Dan ben ik wel bijna 35weken! Dan wil ik toch zeker alles in orde hebben voor de geboorte. De lijst staat zo goed als vast, nu nog afsluiten en eens bij Dreambaby passeren voor een check up. Maar daar ben ik eigenlijk wel gerust in.

Nu nog beetje achter die mannen van de watermaatschappij zitten voor de aansluiting. Den electriek in ons huis is ook denk ik af... dus binnenkort hebben we electriciteit en gas! Das toch al iets he. Dan boven laminaat leggen, de wc's ophangen en een bad plaatsen. Dat zijn nu zowat de punten die nog moeten gedaan worden, vooraleer we kunnen verhuizen. Ik kijk er zooooooooooo naar uit om te verhuizen. Het komt goed, daar ben ik zeker van. Positief blijven denken is mijn doel voor het moment.

Week 24

Je baby is nog heel dun, maar wel al flink gegroeid. Hoewel zijn voornaamste organen al voldoende ontwikkeld zijn, zijn zijn longen nog onvoldoende rijp om je baby te laten overleven buiten de baarmoeder.

Week 23

Je baby oefent zijn longetjes, hij ademt vruchtwater in en uit. Maar hij blijft ook veel bewegen, vaak reageert hij al op aanraking of geluid.

Roze wolk?

Het is mss raar dat ik dit schrijf, maar ik zit niet echt op een roze wolk. Versta me niet verkeerd he, ik geniet enorm van Ukie die groeit en stampt en schopt. Maar ik heb daarrond nog zoveel aan mijn hoofd dat ik echt niet altijd zo kan genieten. Ik wil verhuizen, wil alles klaarmaken voor de komst van dit Ukje en ik geraak gelijk maar niet verder. Ligt het nu echt aan de 'vrouwelijke hormonen' zoals de meesten het zouden zeggen ik weet het niet. Of is dit toch de nesteldrang die opkomt... wie weet. Ik probeer echt zoveel mogelijk te genieten, want ik denk dat nen x dat Ukie er is, ik spijt zal hebben dat ik zoveel gestressd heb... Maar toch met momenten vraag ik me toch af waar die roze wolk blijft... Hopelijk veranderd dit nog maar dan zal het wel vlug moeten gebeuren... Want de geboorte komt echt dichter en dichter...

Week 22

Je baby is vooral actief als jij rust of slaapt. Ben jij daarentegen actief, dan wordt hij door je bewegingen als het ware in slaap gewiegd. Opmerkelijk is dat elke foetus, hoe klein hij ook is, zijn eigen favoriete slaaphouding heeft.
Er komt nu een laagje vernix op het babyhuidje, dit zal je baby's velletje beschermen tegen de langdurige inwerking het vruchtwater. Bij de geboorte is het meeste huidsmeer alweer verdwenen, het beetje dat overblijft helpt de tocht doorheen het geboortekanaal te vergemakkelijken.

Wie gokt er mee?

Iedereen is zooooooooooooo benieuwd naar het geslacht, dus vanaf nu openen we een wedstrijd. Iedereen mag mij een mail sturen met doorop wat het geslacht volgens jullie word, het geboortegewicht en de vermoedelijke datum.

Ik plaats alles dan mooi hier in het lijstje aan de linkse kant.

De winnaar(es) krijgt een mooi kadootje.

Suc6 allemaal, wij zijn sowieso heel erg benieuwd...

Controle 14/08 den 20weken echo

Eindelijk was het terug zover. Nog eens op controle, eindelijk 100% zekerheid over het geslacht en ook af alles wel in orde is met ons Ukie. De zusjes zijn mee geweest, hebben dus ook voor den eertste x mogen kennismaken met de jongste telg die op komst is. Laurence vond het enorm fasinerend, Danielle vond het een beetje moeilijker, maar duidelijk was wel dat het een heel mooi babytje zal zijn. We weten ondertussen met zekerheid het geslacht, en dr Roets had idd gelijk bij den 12weken echo. Wat het word, dat zal iedereen wel weten bij de geboorte. Dus alles was in orde en das nu wel het voornaamste.

Ukkie woog toen 440gram.

Volgende controle is op 11 september.

Harde buik!

Ik heb sinds maandag regelmatig last van een harde buik. Het is dan net een kanonskogel... en doet om den duur wel behoorlijk pijn. Ukie voel ik wel heel veel stampen en shopjes geven, maar die harde buiken vind ik niet zo leuk. Zeker niet als het dan pijn begint te doen. Morgenochtend moet ik op controle en zal het toch wel even vermelden, heb me laten wijsmaken dat dat oefenweëen zijn... Die wil ik nu zeker nog niet hebben. Vind dit gelijk wel nog heel erg vroeg.

Gisteren zijn we volop beginnen zien voor het doopjessuiker, als we morgen met 100% zekerheid het geslacht weten, zal ik er stillekes aan toch gaan aan beginnen. Niet met vullen maar toch wel al met de aankopen. Want als ik zo de familie en vrienden begin te tellen... Ik kan wel zeggen dat het er heel veel zijn...

Volgende controle komt dichter

Eindelijk mogen we deze week nog eens gaan kijken naar ons kleintje dat groeit. We zijn zo benieuwd want het is nu toch al bijna 2maand geleden... Als ik er aan denk word ik al zenuwachtig want nu geraakt Ukie niet meer op 1 echo-fotootje... Wat zal hij/zij al super groot zijn. Ben ondertussen al over den helft... Het gaat toch snel hoor!

Week 21

Nu heeft je baby nog alle ruimte om te bewegen, daardoor kun je hem de ene keer onder en de andere keer boven in je buik voelen.Zijn huidje is al minder doorzichtig aan het worden.

Voelen

Nu voel ik ons Ukie echt wel elke dag, en moet toegeven dat gevoel is gewoon niet te beschrijven. Ik kijk nu al enorm uit naar de geboorte om hem/haar te kunnen vastpakken, knuffelen en vertroetelen. Maar anderzijds geniet ik nu zo enorm van mijn groeiende buik en de schopjes en plofjes die ik nu allemaal voel. Als ik eet dan is het echt een concert in mijn buik. Kijk er wel naar uit naar het moment dat Tom die schopjes zal kunnen voelen, want nu is dat iets wat ik mag voelen en meemaken, maar hij moet nog ff langs de zijkant toekijken en afwachten.

Week 20

Je baby groeit nu heel snel. Ook zijn spieren zijn sterker geworden waardoor je zijn bewegingen beter kunt voelen. Precies vlindertjes in je buik.

Week 19

De knopjes voor de blijvende tanden worden nu reeds gevormd. Zijn eerste donshaartjes verdwijnen en worden vervangen door een iets dikkere soort.Is dit je eerste baby, dan zal het waarschijnlijk niet meer lang duren eer je hem voor het eerst voelt.

Eerste echte shopjes

Vandaag 22/07 ben ik zeker dat ik ons Ukie gevoeld heb, dat kan niet anders dan schopjes zijn. Het kan zijn dat ik het al eerder gevoeld heb... Maar niet echt beseft heb. Van mij mag het nu wel gaan beginnen hoor. Is gewoon super dat gevoel :-)

Week 18

Deze week is je baby volop zijn reflexen aan het testen. Hij is net een kleine acrobaat: hij duikelt in het rond, schopt, trapt en grijpt om zich heen. Maar op andere momenten kan hij ook gewoon rustig op zijn duimpje aan het zuigen zijn.

Week 17

Hoewel zijn oogleden nog altijd gesloten zijn, kan je baby nu reeds donker en licht onderscheiden. Hij kan al geluiden horen, zoals: het kloppen van je hart, het knorren van je maag,...Op het einde van deze week zal je baby meer wegen dan je placenta.

Eerst x iets gevoeld...

Ik lag op mijn rug in de zetel en was beetje aan mijn buik aant voelen. Ik kan voelen waar ons Ukie zit en dan voel je den hartslag door mijn buik. Tom heeft het ook gevoeld en dat is gewoon super. We zaten zo dwaas te lachen maar dat doet toch echt iets hoor. Zo een raar maar onwijs leuk gevoel. Nu nog de schopjes beginnen voelen en het is compleet. Daarnet toen ik wakker werd voelde ik het direct terug.

Week 16

Je baby heeft nu hele kleine vinger- en teennageltjes gekregen. En ondertussen is zijn ganse lijfje al bedekt met die fijne donshaartjes of lanugo.

Controle 10/06/2008

Dit was op 16weken, ik dacht terug een echo te krijgen. Wat was de teleurstelling groot. Juist maar eens op de weegschaal en voelen aan de baarmoederhals of alles nog goed dicht zat. We waren enorm teleurgesteld want je bent het om den duur toch gewoon van telkens je babytje te zien groeien en veranderen. De zussen waren mee, spijtig voor hen ook natuurlijk.

Volgende controle op 14/08 dan ben ik al 21weken ver... Dan is er wel weer een uitgebreide echo...

Week 15

Je baby zal nu ongeveer zo groot als een koffielepeltje zijn.Hij krijgt zijn eerste donshaartjes (lanugo), die dienen om het huidsmeer (vernix) op zijn plaats te houden. Dat huidsmeer beschermt je baby dan weer tegen infecties, helpt om hem op temperatuur te houden en vergemakkelijkt de doorgang door het geboortekanaal tijdens de bevalling.

21/06/2008

Migraine... Ik krijg de laatste weken regelmatig eens een aanval van migraine en gisterenavond was dat ook weer het geval. We gingen normaal gezien nog iets gaan drinken maar tegen dat we wouden vertrekken kon ik het niet meer uithouden. Tom was beetje op zijn teen getrapt maar om 21h ben ik in mijn bed gekropen. Natuurlijk midden in de nacht wakker en niet meer kunnen slapen... Ik mag er niets tegen nemen en ik weet echt niet waarom ik nu tijdens mijn zwangershap er zoveel last van heb. Hopelijk verbeterd dit de komende weken/maanden want anders zal het schoon zijn. Het enige wat helpt is slapen en dan gaat het wel over maar het int slaap geraken das al een probleem op zich. Nu ben ik veel te vroeg wakker en zo geraak ik ook niet aan voldoende slaap... Ben echt oververmoeid aant raken en mijn verlof lijkt nog zoooooooo ver... Das pas eind september zover. Laat het ons hopen dat het verbeterd, ben nu van die misselijkheid vanaf maar krijg migraine in de plaats... Geef mij dan de misselijkheid maar terug! Daar kon ik beter mee omgaan...

19/06/2008

Vandaag was het zover... De nekplooimeting. Tom was op tijd thuis zodat hij zeker kon meegaan. Daar ben ik toch wel super trots op. Want voor hem is dat niet zo vanzelfsprekend met zijn werk. Na toch wel een heel lang half uur wachten word mijn naam afgeroepen en mogen we verder gaan. We kwamen in een andere onderzoekskamer (veel groter) en tom mocht direct plaatsemen naast een bed... Ik dacht dat het terug inwendig ging zijn maar dat was niet zo. De allereerste buikecho en dat voelt echt wel super. Eerst moest ik op de weegschaal en ja de eerste kilo is er al bij, ik weet heel goed dat er nog verschillende zullen volgen maar toch is het ff schrikken. Had ik zoveel gegeten vandaag? Mijn bloeddruk is ook ietske hoger dan bij de vorige controle maar dat zal ook wel beetje door de spanning komen. Ik mag plaatsenemen op het bed, t-shirt omhoog en de gel word op mijn buik gedaan. Ff koud, dan kwam mevr. Prof. Roets een heel lieve dame die heel stil babbelt. We moesten heel goed luisteren naar wat ze vertelde, ben gewoon van tussen mensen te zitten met een luide stem :-) was toch wel beetje aanpassen voor mij. De echo kwam op mijn buik en onmiddelijk zaggen we een heel mooi gevormd babytje. We zaggen een heel mooi hoofdje maar ja das normaal met zo'n mama en papa dan kan niet anders he ;-) Dan de 2 armpjes en beentjes, een mooi gevormde ruggegraat, gewoon een perfect babytje. Het hartje bonkte niet normaal, de milt en de maag mooi gevormd. Ons Ukie is nu al 7,5cm en groeit dus heel erg goed. Alles zag er meer dan normaal uit en de nekplooimeting was 1,4 Wat dus ook heel goed is. De berekeningen werden gemaakt en er is weinig of geen kans dat er een afwijking is. We noemen het ons Ukie want ik heb het niet kunnen laten om toch eens te vragen of het geslacht al kon gezien worden.... Ja voor 90% wist ze het ons al te zeggen... Spannend he... Maar wij zwijgen nog ale, zal het anders zeggen proberen nog te zwijgen. Sowieso het word een heel erg mooi babytje! Voor de rest gaat het nu super, ik kan dat gevoel gewoon niet beschrijven. Nu stillekes aan weet bijna iedereen het en het verstoppen lukt me al zeker niet meer... Buikje groeit echt wel goed, maar dat mag vanaf nu nog meer beginnen.

Zo dit was het verslag, de volgende controle op 10/07 terug bij prof Paerewijck. Ik zal dan een 15 a 16weken ver zijn. Ik denk eraan de 2 zusjes mee te nemen... Zij hebben dat nog nooit gezien en zullen dat wel tof vinden. Ik zie nog wel tegen dan...

29/05/2008

Ik zit alleen in de wachtkamer, mijn naam word afgeroepen en met toch wel een beetje gezonde spanning volg ik de assistente naar de onderzoekskamer. Ze vraagt hoe het met me gaat en ik vertel dat ik mega misselijk ben... Kan heel moeilijk eten en ook al smaakt het mij een beetje toch vliegt het er af en toe eens uit. Ik word gewogen en ben niet bijgekomen in tegendeel zelfs... De prof legt me uit dat het nu nog niet zoveel kwaad kan maar als ik blijf vermageren dat hij me zal laten opnemen. Ik moet ook meer rusten en op het gemak doen... Maar iedereen die me kent weet wat voor een stresskip ik ben en nu wil ik zeker dat alles in orde is. Ik mag plaatsnemen en zie ons Ukie voor de 2de keer, amai wat is het veel gegroeid ondertussen al 3cm en ik ben toch verder dan volgens de eerste echo. Een nieuwe vermoedelijk datum word berekend en we komen uit op 23 december... een kerstekindje. Heb er ook gemengde gevoelens bij maar niet veel babytjes worden op de vermoedelijke dag geboren. We zien wel he

Ik krijg mijn nieuwe afspraken de eerstvolgende is op 19juni bij Prof. Roets voor de nekplooimeting... das voor te zien of ons Ukie geen syndroom van Down heeft en dan moet ik pas op 29juni terug bij Prof. Paerewijck voor de volgende controle. Das nog lang vind ik maar ja, moest het verkeerd lopen kan de Prof daar toch niets aandoen, het helpt niet dat ik nu al elke week op controle moet gaan.

08/05/2008

Onze eerste afspraak met onze gyn Prof. Paerewijck... Spannend, ik bereid tom er al op dat het een inwendige echo zal zijn... Hij is zelf ook mega zenuwachtig... We zien een mooi zakje en er klopt een hartje. Een echt babytje kan je er nog niet van maken, maar het hartje klopt en het gevoel dat er dan door je geen gaat dat kunnen alleen maar mama's en papa's beamen... Tis een super gevoel dat ik nooit meer wil vergeten. Het is een feit ons Ukie groeit nu in mijn buikje... Volgens de echo zou ik pas 6weken en 3dagen ver zijn... Uitgerekend de geboorte op 30 december... Moest wel ff slikken Nieuwjaar... Vind ik niet zo'n leuke periode om te bevallen maar Ukie zit erin en zal er terug uit moeten komen. Alles ziet er verder goed uit en ik krijg een nieuwe afspraak op 29 mei. Nu is het terug afwachten en hopen dat verder alles goed verloopt...

04/05/2008

Vandaag 11.55h kan me niet meer inhouden... Bel naar mijn huisarts en ja hoor PROFICIAT JE BENT ZWANGER... We zijn super blij... na al die maanden zelfs meer dan een jaar proberen is het eindelijk gelukt... Moet wel al een week of 7 a 8 ver zijn. Zal maar vlug bellen naar het ziekenhuis om een afspraak te maken.

03/05/2008

Na lang oefenen en proberen heb ik vandaag een super possitieve test in handen... De zenuwen razen door mijn lijf... straks naar de huisdokter voor een bloedafname... Hopelijk heel vlug goed nieuws