Wat gaat het toch snel. Vandaag is Yentl al 2 weken oud. Ik ben het ondertussen al zo goed gewoon en kan haar geen seconde meer missen. Zou me zelfs niet meer kunnen voorstellen dat ze hier niet is. Stillekes aan begin ik een mooie routine te krijgen. Ik doe al eens den afwas, ben aan mijnen strijk en plooi begonnen. Want den stapel werd ook alsmaar groter en groter. Af en toe een beetje opruimen maar de meeste tijd gaat toch naar de verzorging en vooral dan de voedingen van Yentl. Ze drinkt super goed en veel, maar dat duurt dan ook een tijdje. Ik heb zelf het gevoel dat ze al een groeispurt heeft, ze wil dus constant drinken. Ik laat het haar dan ook toe, want dat hoort er nu eenmaal allemaal bij. Ze slaapt ook super goed, maar wil haar mama wel bijna altijd voelen... Ze kruipt echt dicht tegen me aan en moet me vooral snachts altijd voelen. Ik zit daar niet mee, maar toch naar de toekomst toe zal ze in haar eigen bedje moeten slapen en niet meer dicht tegen mij aan.
Ik heb gisteren een nieuwe tuut gekocht, haar 3de al... Want Yentl duimt!!! Ik heb dus liever een tuut want die kan je later afpakken. Maar haar duim is zoooooo lekker. Is heel schattig om haar bezig te zien, en vooral dan dat kleine vingertje rond haar neusje. Ik probeer dan haar duim uit haar mond te trekken maar vanaf ze kan steekt ze haar duim terug in haar mondje. Tom heeft ook geduimd... dus ik zal nog veel met mijn tuutjes mogen afkomen, ze zal waarschijnlijk blijven duimen. We zien wel, toch blijf ik proberen met een tuut. Zo vlug geef ik toch niet op hoor.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Hoi, We zijn blij dat die kleine pruts goed groeit. Ja, duimen, het is echt af te raden voor de tandjes, maar ik zal eens voor een heel mooi tutje gaan zorgen voor jullie poppemie, hopelijk wil ze haar duim dan nooit meer. We komen deze week zeker nog eens kijken hoe het met haar is.
groetjes,
Carla en een dikke zoen van Iris voor Yentl
Een reactie posten